+31(0) 6 53 24 78 44 info@denhoed-co.nl
Einduitslag denken

Einduitslag denken

Wat is het toch? Wat is het dat leidinggevend hun mensen confronteren met de einduitslag – met het resultaat – van hun denken. En de mensen niet meenemen in het proces hoe ze tot dat resultaat zijn gekomen. Hoe dat proces is verlopen. Welke vooronderstellingen en aannames daarbij zijn genomen. Het resultaat van het denken wordt gewoon medegedeeld. Als was het gegoten in beton.

Gewoon doen

Nu moet het gezegd worden dat veel medewerkers het ook wel gemakkelijk vinden als hun gewoon wordt verteld wat ze moeten gaan doen. Het ontheft hun van de verantwoordelijkheid voor de klus en je hoeft domweg alleen maar te doen wat jou gezegd wordt. En als het fout gaat, wel… dan is de baas de pineut. Want die heeft dit per slot van rekening toch verordonneerd?

Komt bij dat beslissingen vaak worden gepresenteerd als ware deze in beton gegoten. “Er is besloten door het hoger management en dit is wat we moeten doen. Het gaat nu om de implementatie en dat is jullie taak”. Wel, als er iets is dat weldenkende en betrokken medewerkers het gevoel geeft buitengesloten te worden, weggezet te worden als van nul-en-generlei waarde qua meedenken en meewerken, dan is het wel deze wijze van opereren door het hogere management.

Vaak komt er nog bij dat de bazen er zo’n half jaar over gedaan hebben om belangrijke beslissingen te overdenken en voor te bereiden. Beslissingen over veranderingen, innovaties, herstructureringen, andere markt- en klant-benaderingen, noem het maar op. Van de afdelingshoofden wordt dan verwacht dat ze alles binnen een week of zo gewoon regelen en van de mensen op de werkvloer en de verkopers wordt verwacht dat dit gisteren al is geïmplementeerd en men volgens de nieuwe ‘modus’ opereert. Vreemd dat er dan irritatie, weerstand, tegenwerking of zelfs werkweigering ontstaat…

Onvermogen of arrogantie?

Wat is het dat leidinggevenden hun beslissingen, hun besluiten, zomaar van boven naar beneden – of over de spreekwoordelijke schutting – denken te kunnen gooien? Is het omdat ze, als ze moeten uitleggen hoe ze tot die beslissingen zijn gekomen, dan denken te kwetsbaar te zijn? Of is het onvermogen? Of is het pure arrogantie? Wat doet leidinggevenden in deze tijd en op dit niveau nog zo denken en opereren?

Systemisch opereren

Uit de praktijk – en inmiddels in ruime mate beschreven in de literatuur – zijn voorbeelden hoe wel te opereren met meenemen in het proces van betrokken medewerken. Systemisch gezien is het van betekenis om mensen uit alle belangrijke systemen (lees afdelingen, maar ook afnemers en toeleveranciers) te betrekken. Dat kan in team-achtige verbanden, maar effectief ook in de verschillende fasen van het proces.

Uitermate belangrijk is gebleken om juist de vooronderstellingen en aannames te verwoorden en ter discussie te stellen. Want, indien hierin een verandering of verschuiving optreedt, dan zijn de mensen zelf veelal in staat om snel en adequaat te reageren op die nieuwe situatie.

Het andere, vaak onderbelichte punt is, dat mensen zich meer betrokken voelen bij hun organisatie als ze mee kunnen beslissen, maar ook dat gevoelens erkend worden en er mogen zijn. Zeker bij ingrijpende veranderingen is het managen van de onderstroom een onderbelicht kindje. Een verandering kan uiteindelijk het kind van de rekening worden als die onderstroom onvoldoende of inadequaat gehanteerd wordt.

Last, but not least. Het systemisch opereren kan ook inhouden dat een goed-gekozen verander-team vanuit de bestaande situatie gaat kijken waar de hick-ups liggen richting de verkozen koers of verandering. Waar het in de organisatie of bij de mensen niet stroomt, waar de keten het zwakst is en een verandering vertraagt of zelfs frustreert. Wat redenen of achtergronden zijn van deze tegen-krachten. Hoe deze te herkennen, te erkennen en te benaderen. En uiteindelijk ook te hanteren en op te lossen.

Human Design

Human Design

Er worden mij vaak vragen gesteld over Human Design: “Wat heeft het jou gebracht?”, “Kun je het mij uitleggen in Jip en Janneke taal?”, “Hoe gebruik je het”…

Over Human Design

Voor mensen die in het Human Design systeem zijn gedoken, is het lastig om uit te leggen waar het precies over gaat. De meesten vertellen iets over de Oosterse en Westerse filosofieën annex wetenschappen die er aan ten grondslag liggen. Daar komen ze dan nog wel uit.

Ze stranden meestal bij de uitleg over wat Centers, Channels en Gates zijn, de relatie met de Genetica en de complexe geboortedata berekeningen. Ze raken verstrikt in het overbrengen waar het in de kern over gaat.

En toch, het is simpel. Alles wat er gebeurd in deze wereld, alles wat betreft leven op deze aarde, de totaal-som van een leven, is het gevolg van keuzes. Indien je terugkijkt op jouw levenspad, dan is het duidelijk dat het de keuzes langs de route waren, die bepalend zijn geweest.

Uniek

Elk van ons is uniek. We zijn bedoeld om ons te specialiseren en om specifieke rollen te spelen. Echte acties en zelf-expressie komen voort uit een innerlijke waarheid en kracht, die in elk van ons aanwezig is.

Human Design beeldt jouw unieke menselijke configuratie uit. Je bent krachtig en succesvol als jouw acties en communicatie in lijn zijn met jouw eigen natuur, vermogen en gaven. De informatie in een Human Design chart helpt jou om bij moeilijke keuzes prioriteit te stellen naar welke gut feelings, gevoelens, instincten of intuïties je wilt luisteren.

Elke configuratie of design heeft zo z’n eigen Strategie en Autoriteit die ons helpen – gidsen – bij onze besluitvorming en keuzes. Het doel van het HD systeem is om mensen te helpen om innerlijk kracht en helderheid te krijgen en om hun sterktes, gaven en purpose te ontdekken.

Onze aangeboren intelligentie

Human Design is een systeem om te onthullen wie we werkelijk zijn onder al die lagen van conditionering die we gedurende ons leven rondom ons hebben opgebouwd. We komen allemaal in dit leven met een instinctieve kennis over onze waarheid en ons levenspad. Net als met een aangeboren intelligentie die ons vertelt welke beslissingen te nemen in elke gegeven situatie.

In Human Design noemen we deze aangeboren intelligentie onze Autoriteit. De druk en invloed van de sociale structuur om ons heen kan onze Autoriteit doen verstommen en bezoedeld hebben. We vervallen dan in de valse veronderstelling dat alle beslissingen in ons leven door onze hersenen, en alleen door ons hersenen, genomen kunnen worden.

Jouw Human Design chart is jouw geïllustreerde gids om je terug in contact te brengen met jouw Autoriteit. Human Design gaat over authentieke keuzes maken als jezelf. Het is voor veel mensen moeilijk te begrijpen dat onze hersenen niet verantwoordelijk kunnen zijn voor ons leven. Het is moeilijk te accepteren dat jouw hersenen niet de echte autoriteit zijn in dit leven, dat kunnen ze niet zijn.

Hersenen

Jouw leven heeft vorm gekregen door de keuzes die jij gemaakt hebt. Dat is hoe je navigeerde in deze wereld. En waar we gewend zijn met onze hersenen beslissingen te nemen, veel vaker dan gewoon zijn deze tekortgeschoten in het omgaan met die enorme taak. Waar het een uitzonderlijk gereedschap is, ze zijn eenvoudig gelimiteerd waar het aankomt op het navigeren in het leven.

Onze hersenen analyseren en meten, en trachten uit te werken wat de voor- en nadelen zijn bij de grote beslissingen in het leven. Maar al doende eindigen we niet altijd effectief of betrouwbaar als het aankomt op het gidsen van ons in de juiste richting. Geconfronteerd met grote beslissingen biedt Human Design een oplossing. Gebruik jouw specifieke Strategie en Innerlijke Autoriteit om besluiten te nemen die je kunt vertrouwen en waarop je kunt bouwen.

Mechanics

Het is iets om alom te vatten bij deze systeem-mechanica. Omdat we objecten zijn die zich door deze wereld bewegen, betekent het maken van keuzes, het nemen van beslissingen, letterlijk het navigeren in de wereld. Het is de wijze waarop jij je voortbeweegt op deze aarde. En door dat correct te doen, verkrijg je jouw leven.

Laat jouw hersenen al het meet-werk doen wat het wil, maar reserveer het maken van de keuzes voor jezelf, voor de essentie die je bent. Jouw Strategie en Innerlijke Autoriteit zijn er voor jouw keuzes, jouw beslissingen. Zo kun je op een juiste wijze met jouw leven succesvol navigeren in deze wereld.

Lerende Organisatie

Lerende Organisatie

Lerende Organisatie

In een lerende organisatie zijn denken en doen gekoppeld. Leren en presteren zijn integraal verbonden. Door een directe feedback over de kwaliteit van prestaties, individuele en groepsgewijze reflecties en continue aanpassingen op basis daarvan.

Collectief leren

Wierdsma en Swieringa hebben in 2011 gesteld dat verandering tot stand brengen een vorm van leren is, zowel op individueel niveau als op groepsniveau. Zij hebben 3 niveaus van leren beschreven: het enkel-, het dubbel- en het drieslag leren.

Een lerende organisatie is een organisatie die zich continu en op alle niveaus aanpast aan de voortdurende veranderingen in haar omgeving.

Een simple stap is voldoende. Begin klein en bottom-up.

Organisatieveranderingen bestaan uit het veranderen van en door individuen. Een individuele herbezinning leidt tot collectieve herbezinning. Veranderingen in een organisatie worden bereikt door de onderlinge afhankelijkheid die zich combineert met de eigen zelfstandigheid.

Enkelslag leren: regels

Bij enkelslag leren wordt er geleerd op het niveau van regels en de praktische uitvoering. Enkelslag leren gaat over oorzaak en gevolg denken, waarbij de benadering vooral instrumenteel is.

Het leidt tot verbetering van de bestaande regels zonder dat de onderliggende inzichten en principes ter discussie worden gesteld.

Met regels worden alle expliciete en impliciete aanwijzingen bedoeld omtrent het gewenste gedrag van de organisatieleden. Wat moeten en mogen wij? Het waarom van de bestaande regels staat niet of nauwelijks ter discussie. Nieuw gedrag ontstaat door aanpassing van de regels

Dubbelslag leren: inzichten

Bij dubbelslag leren veranderen gaat het niet alleen om het veranderen van regels, maar juist om het ter discussie stellen van de achterliggende  en onderliggende regels en de daarbij behorende inzichten. Daardoor worden achterliggende inzichten vernieuwd.

Dit vraagt een hoger niveau van inzicht en er zijn vaak meer mensen bij betrokken. Dubbelslag leren richt zich op vernieuwing, en juist dat leren veroorzaakt regelmatig conflicten.

Het gaat om het stellen van Waarom vragen. De categorie is weten en begrijpen. Het leren speelt zich af op een abstracter niveau. De vraag is niet meer wat je doet, maar waarom doen we het zoals we het doen? De 5x Waarom-methode kan goed van pas komen. Nieuw gedrag ontstaat omdat men nieuwe inzichten opdoet en inzet.

Drieslag leren: principes

Bij drieslag leren worden essentiële principes en waarden waarop iemands leven, baan en organisatiebeeld is gebaseerd ter discussie gesteld en heroverwogen. Kortom, de missie, visie en identiteit van een organisatie staat ter discussie.

Drieslag leren is uitdagend omdat vanzelfsprekendheden ter discussie worden gesteld en dat men het oude vertrouwde los laat door nieuwe principes te ontwikkelen. Drieslag leren richt zich op ontwikkeling en men noemt dit ook een leren op identiteitsniveau.

Drieslag leren betekent een ter discussie stellen van de essentiële principes waarop de organisatie is gebaseerd. Het gaat om het stellen van de kernvragen zoals: “Wat willen wij zijn met elkaar?” “Hoe willen wij met elkaar omgaan om dat te bereiken?” En vooral: “Welke intrinsieke wil is er om te veranderen?” Drieslag leren is van belang voor het creëren van eigenaarschap bij medewerkers.

Hoe kom je tot drieslag leren?

Door het onderzoeken en bespreekbaar maken van persoonlijke waarden en principes van en deze aansluiten met de visie en onderliggende principes en waarden van de organisatie. Het gaat hier om het samen willen en kunnen doen, dus niet door het opleggen van waarden en principes.

Dat organisaties blijvend moeten veranderen is duidelijk. Lerende organisaties dienen Wendbaar en Agile te zijn. Het hanteren van een methodiek als collectief leren is dus vanzelfsprekend.

Dit vraagt om het opstarten van gesprekken over de huidige werkwijze en overtuigingen. Je kijkt daarbij niet alleen naar wat men doet, maar stelt ook de Waarom vraag. Denk daarbij ook aan de IJsberg van McLelland en de Leercyclus van Kolb. De genoemde leerniveaus lijken ook veel op de Gouden Cirkel van Simon Sinek.

Nuttige websites:

– https://www.agile4all.nl/collectief-leren-enkel-dubbel-en-drieslag-leren/

https://petersnijders.info/drieslagleren/

https://www.agile4all.nl/wat-is-teamleren-volgens-bijlsma/

https://www.agile4all.nl/wat-is-de-taxonomie-van-bloom/

Succesvolle teams

Succesvolle teams

Wil een team van 3-5 personen werkelijk succesvol zijn, dan zijn de 6 kanalen, waarlangs energie stroomt, en de twaalf business vaardigheden absoluut noodzakelijk, een must have.
Bij een teamanalyse en team engineering zijn de volgende vragen relevant om te beoordelen of een team werkelijk succesvol kan zijn:

  • Welke gaven of kwaliteiten worden aangesproken bij elk persoon?
  • Wie voelt zich comfortabel – en wie niet – in deze groepssetting?
  • Wat is het niveau van effectiviteit en waar zit de flow van energie?
  • Wat zijn de potentiële moeilijkheden en uitdagingen?
  • Wat zijn seinposten van energie-verlies en ineffectiviteit?
  • Hoe kan het team het werk verbeteren?

Succes van teams

Het succes van een team hangt niet alleen af of een team een ‘kunstje’ al eerder – en met succes – heeft vertoond (de Twee Koplampen), of in welke ontwikkelingsfase een team zit, of de individuele, de team doelen en het uiteindelijk resultaat duidelijk zijn. Uiteraard zijn dat belangrijke aspecten, maar neen, het succes van een team wordt vooral bepaald door het gegeven of een team compleet is qua benodigde vaardigheden c.q. kwaliteiten dan wel gaven. In veel gevallen is dat de doorslaggevende factor geweest bij succesvolle business teams. De twaalf vaardigheden worden in het volgende schema weergegeven.

Missende vaardigheden / kwaliteiten dienen, indien mogelijk, door externen te worden ingevuld. Overlappende vaardigheden /kwaliteiten kunnen in het team een probleem veroorzaken. Zaak is dan dit 1-op-1 – bij voorkeur met een coach – uit te vogelen op “het beste voor het team en het beste voor de persoon”.

 

Team onderzoek

Team onderzoek

In organisaties werken mensen in teams. Er zijn teams die prima in staat zijn hun resultaten te behalen, vaak met veel plezier en passie. Er zijn ook teams die hun resultaten (net) niet halen. Of dat wel doen, maar met veel gemopper en gedoe.

Samenwerking

De samenwerking in deze teams verloopt vaak stroef en er wordt weinig ‘eigenaarschap’ genomen voor het werk en al helemaal niet voor het eigen handelen. Het gemopper richt zich op de ander, waaronder vaak het management van de organisatie. Ook wordt de thema’s ‘onveilig’, ‘naar elkaar wijzen’ en ‘vertrouwen’ vaak aangehaald. Deze teams krijgen vaak het etiket ‘lastig’, ‘een kar op vierkante wielen’ of zelfs ‘een slangenkuil’ opgeplakt, en dit blijft ze soms jarenlang achtervolgen. Teamonderzoek biedt uitkomst.

Vijf frustraties van teamwerk

Het is lastig om een samenhangend team op te bouwen. Ingewikkeld is het echter niet. Het maakt niet uit of je leiding geeft aan managers van een grote organisatie of aan een kleine afdeling, en ieder team is altijd voor verbetering vatbaar.
Echt teamwork is voor de meeste organisaties net zo ongrijpbaar als vroeger en weinig organisaties slagen er in om echt teamwork van de grond te krijgen, aangezien ze ongemerkt slachtoffer worden van een vijftal voor de hand liggende, maar gevaarlijke valkuilen.

Deze valkuilen (of frustraties) betreffen 5 fundamentele aspecten die ten grondslag liggen aan effectief teamwork.
Deze aspecten worden valkuilen of frustraties wanneer zij onvoldoende gerealiseerd worden.

1. De eerste frustratie is de afwezigheid van vertrouwen tussen de teamleden onderling. De oorzaak hiervan ligt uiteindelijk bij degenen die niet bereid zijn om zich binnen de groep kwetsbaar op te stellen. In openheid fouten en zwakheden toegeven, is voorwaardelijk om een basis van vertrouwen te creëren.

2. Het onvermogen om vertrouwen te creëren is schadelijk. Hierdoor ontstaat een tweede frustratie, namelijk de angst voor conflicten. Teams waarin onderling vertrouwen ontbreekt, zijn niet in staat om zich over te geven aan ongeremde en gedreven debatten over ideeën en mogelijkheden. Ze beperken zich slechts tot versluierde discussies en commentaren

3. De afwezigheid van gezonde conflicten legt de basis voor de derde frustratie van teamwork, gebrek aan betrokkenheid. Wanneer teamleden tijdens open debatten niet werkelijk hun mening kunnen uiten, engageren zij zich zelden of nooit en stellen zij zich niet op achter genomen besluiten, hoewel ze tijdens vergaderingen instemming veinzen.

4. Door dit gebrek aan betrokkenheid en engagement gaan teamleden het nemen van verantwoordelijkheid mijden. Dat is de vierde frustratie. Medewerkers kunnen geconcentreerd en gedreven zijn, maar wanneer zij een plan van actie niet van harte steunen zullen zij niet volledig verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen aandeel en zullen zij anderen, die het teambelang lijken te schaden niet of nauwelijks te verantwoording roepen.

5. Door van elkaar geen verantwoording te vragen, wordt een omgeving gecreëerd waarin de vijfde frustratie kan ontstaan. Te weinig aandacht voor resultaten doet zich voor als teamleden hun individuele belangen of de belangen van hun afdeling, voorrang geven boven de doelstellingen van het team.

Met een positieve benadering…

Net als bij een ketting met een kapotte schakel gaat teamwork achteruit als ook maar één enkele frustratie zich kan ontwikkelen.
Door een positieve benadering vanuit tegenovergestelde richting kunnen de teamleden een echt samenhangend team realiseren:
– Ze vertrouwen elkaar
– Ze gaan openlijk de strijd aan over ideeën
– Ze steunen besluiten en actieplannen
– Ze spreken elkaar aan op het realiseren van overeengekomen activiteiten
– Ze concentreren zich op het bereiken van collectieve resultaten.

Dit lijkt eenvoudig en is het ook, in ieder geval in theorie. In de praktijk is echter een mate van concentratie en vasthoudendheid nodig.

De Piramide van Patrick Lencioni

Een makkelijk leesbaar boekje, waarin Lencioni laat zien dat vertrouwen de basis is van samenwerken in teams. Hij beschrijft een pyramide, waarin onderin de basis wordt gelegd met vertrouwen, en bovenin het resultaat wordt beschreven. Kort gezegd:

  • De eerste laag is vertrouwen. Als je elkaar in een team niet vertrouwt, is de kans dat je elkaar eerlijke feedback geeft erg klein.
  • De tweede laag is conflicten. Lencioni noemt feedback ook wel ‘een functioneel conflict aangaan’. Wij gebruiken liever Benoemen Wat Is. Hoe je het ook noemt, als je niet naar elkaar uitspreekt waar je wel en niet in gelooft, zijn teamleden niet betrokken.
  • Betrokkenheid is de derde laag. En betrokkenheid is volgens Lencioni voorwaardelijk voor het nemen van verantwoordelijkheid voor de taken van jezelf en anderen.
  • Als je geen verantwoordelijkheid neemt, als je elkaar niet aanspreekt op wat er moet gebeuren, dan gaat het mis op de volgende laag: het resultaat.
  • En daarmee komen we bij de top van de pyramide: het resultaat.

 

Teamontwikkeling

Teamontwikkeling

Een groep van 2-5 mensen wordt niet zonder meer een team. Ondanks het feit dat er veel over werken in teams gesproken wordt, blijft écht effectief werken in een team iets dat niet uit zichzelf plaatsvindt. In de praktijk zul je vaak geluiden horen zoals: “We zijn geen team, ieder werkt hier voor zich”. Samenwerken in een team roept vaak alleen maar weerstand en vertragingen op. De onduidelijkheid over een team begint in aanvang al als niet helder is wat het team als doel heeft, welke identiteit het wil uitstralen en wat elk teamlid dient bij te dragen.

De team performance-curve

De team performance-curve laat zien hoe moeilijk het is om een écht team te worden, laat staan een high performance team. Anders dan in teams vormen de werkgroepen een optelsom van individuele kwaliteiten.

Mensen die zichzelf een team noemen, maar niet dergelijke risico’s aangaan, worden op z’n best een pseudo-team. Potentiële teams die het risico nemen de curve te beklimmen komen onherroepelijk obstakels tegen. Sommige teams overwinnen die, sommige niet.

Het allerslechtste wat een vastgelopen team kan doen, is weglopen en de team basics te verlaten. Prestaties leveren – en even geen teambuilding – kan deze vastgelopen teams redden, hoe vast ze ook mogen zitten.

Ontwikkelingsproces

Het neerzetten van een goed team is een ontwikkelingsproces. Dat houdt in dat het team door een aantal (groei)fasen en veranderingen heen moet om een high performance team te worden.

De meeste teams gaan door een aantal fasen, maar niet alle teams zijn hetzelfde. De fasen zijn:

1. Werkgroep

Dit is een groep, waarbij het niet nodig is een team te worden. De leden communiceren om informatie uit te wisselen, best practices of om perspectieven te ontwikkelen en om beslissingen te nemen, zodat elk individu binnen het aandachts- of expertisegebied verder kan gaan. Er is geen werkelijke reële reden of verlangen een hecht team te worden met een gedeeld doel, samen doelstellingen te realiseren, gezamenlijk werk of producten af te leveren die grond geven voor een teamaanpak of gedeelde verantwoordelijkheid.

2. Pseudo-team

Dit is een groep waar er een kans zou kunnen zijn om samen te gaan werken. Maar… er is geen focus noch overeenstemming over de collectieve doelstellingen en prestaties. Pseudo-teams zijn het minste van alle teams in termen van prestaties. De energie gaat noch in de individuele prestaties zitten noch in een gezamenlijke prestatie zodat de som van het geheel minder is dan de potentie en prestatie van de individuen.

3. Potentieel team

Dit is een team dat vooruitgang wil boeken als team en werkelijk probeert de prestaties te verbeteren. Typerend is, dat er vaak meer helderheid verschaft is in het doel, de doelstellingen of werk en producten en meer discipline in het nastreven van een gemeenschappelijke werkaanpak. Er is evenwel nog geen collectieve verantwoordelijkheid.

4. Real team

Dit is een groep mensen – een team – met complementaire kwaliteiten die gelijkwaardig verbonden zijn aan een gedeeld doel, doelstellingen en werkbenadering. Daar stellen ze zich ook gezamenlijk verantwoordelijk voor. Deze echte teams zijn de basis voor werkelijke prestaties.

5. High performance team

Deze groep voldoet aan alle eisen van een écht team en de leden zetten zich daarbij volledig en daadwerkelijk in voor de persoonlijke groei en het succes van elkaar. Die betrokkenheid is het kenmerk. Een high performance team presteert significant beter dan andere teams en overstijgt ook de verwachting die elk lid afzonderlijk zou hebben.

Het samenwerkingspad

Door het samenwerkingspad te kiezen, committeren mensen zich aan het risico tegen conflicten aan te lopen, maar ook om gezamenlijk werk c.q. producten af te leveren en collectieve acties te ondernemen. Deze zijn afgeleid van een gemeenschappelijk en gedeeld doel, of een set doelstellingen, een aanpak en een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid.