+31(0) 6 53 24 78 44 info@denhoed-co.nl
Creatie en Vernietiging

Creatie en Vernietiging

door | Filosofie, Procesmanagement, Wijze van denken

In de traditionele Chinese filosofie onderscheidt men vijf elementen. De Chinese term voor de vijf elementen is Wu Xing. Wu betekent vijf en Xing lopen of bewegen. Er is dus sprake van een proces en Wu Xing gaat dus om vijf soorten processen.

Vijf Elementen

De Chinezen gebruiken de vijf elementen – Hout, Vuur, Metaal, Water en Aarde – als classificatie voor alle natuurlijke fenomenen. De vijf elementen worden toegepast in de Feng shui, astrologie, traditionele Chinese geneeskunde, muziek, vechtsporten en militaire beslissingen.                                           

Wu Xing

Wu Xing is de Chinese term voor de vijf elementen. Wu betekent daarbij vijf en Xing lopen of bewegen. Er is daarmee sprake van een proces en bij Wu Xing gaat het om vijf soorten processen. In de Chinese literatuur wordt Wu Xing daarom ook wel aangeduid als de 5-fasen theorie.

De vijf-elementen-leer omvat een systeem met overeenkomstige patronen waarin gebeurtenissen naar hun activiteit kunnen worden onderverdeeld:  

  • Het element Hout wordt geassocieerd met actieve functies die in een fase van groei verkeren.
  • Vuur geeft die activiteiten aan die hun hoogtepunt bereikt hebben en snel in kracht zullen afnemen of een rustperiode in gaan.
  • Aarde geeft evenwicht en neutraliteit aan. In zekere zin fungeert Aarde als een buffer tussen de andere activiteiten.
  • Metaal staat voor de activiteiten die aflopen.
  • Water ten slotte geeft de activiteiten aan die de diepste rust hebben bereikt en binnenkort hun activiteiten een andere richting zullen geven.

Twee cycli

De vijf elementen verhouden zich tot elkaar in een cyclus van creatie en vernietiging. Toestanden veranderen in de tijd, door de wisselwerking tussen de vijf elementen en de energiestroom tussen yin en yang.

De cyclus van Creatie is als volgt: Hout voedt Vuur, Vuur voedt Aarde, Aarde voedt op zijn beurt Metaal (metaalerts), Metaal voedt Water, en Water voedt Hout.

De cyclus van Vernietiging is dan: Hout werkt Aarde tegen doordat bijvoorbeeld boomwortels de aarde openbreken, Metaal werkt Hout tegen doordat – als voorbeeld – bijlen bomen vellen, Vuur werkt Metaal tegen door het te smelten, Water werkt Vuur tegen door het vuur uit te doven, en Aarde werkt Water tegen door het in modder te veranderen

Wybertjes structuur

Een belangrijke techniek bij het managen van projecten is het faseren van het gehele project. Per fase wordt in de regel een wybertjes structuur aangehouden, een 5-fasen structuur met een divergerend fase een convergerende fase.

In de wybertjes structuur geven dan Hout en Vuur de divergerende fase in het proces aan, waar Metaal en Water de convergerende fase vormen. Het element Aarde is het bedachtzame middelpunt en kantelpunt in het proces,

Seizoenen

De elementen worden ook geassocieerd met emoties, smaken, kleuren, organen en windrichtingen. Elk seizoen staat onder invloed van een element waarbij de Chinezen de nazomer als het vijfde (Aarde) seizoen beschouwen.

Metaal en Water staan dan voor de herfst en de winterperiode. Waarna Hout de beginnende lente en het voorjaar inluidt en Vuur staat voor een – bij voorkeur zonovergoten en energierijke – zomer…

 

Overheid en Crises

Overheid en Crises

door | Cultuur, Filosofie, Leiderschap, Maatschappij, Wijze van denken

We hebben in een crisis altijd met onbekende zaken te maken. Kan de overheid die dan wel aan, zijn de huidige crises niet te groot?

Oorzaak crisis

Gaat het bij een crisis om het doorbreken van een normaal patroon?
En… hoe zie je de oorzaak van de crisis? Of ligt de oorzaak wellicht dieper omdat evenwichten zijn verstoord?
Denk aan klimaat, mens-natuur, ecologie-economie, rijk-arm, …
De vraag is of omgaan met onzekerheden, complexiteit en ontwikkelingen die direct ingrijpen op het leven en de samenleving, wel bij de overheid in goede handen zijn.
De indruk is van niet. De nadruk is komen te liggen op wat de overheid niet meer kan en niet op wat wel.

Politiek kijken

Overheid, er zijn op dit moment drie politieke opvattingen over hoe we naar de overheid kijken:

  1. De overheid staat ten dienste van economische groei van de private sector. De verantwoordelijkheid van de overheid is om, als het economisch, sociaal, cultureel slecht gaat, daar aandacht aan te besteden. Het succes van het private bedrijfsleven was de maat der dingen. Je kunt niet ongestraft bezuinigen, afslanken, etc.
  2. De overheid is een bedrijf met sterke nadruk op de kosten-baten. Vandaar de privatiseringen…
  3. De burger, als de homo economicus, is zowel kostenpost als klant. Nu ontwikkelt zich een tegenbeeld, de burger denkt sociaal en voelt zich verantwoordelijk…

Vragen

Dit overheidssysteem loopt op z’n laatste benen. Het probleem is, wat te doen aan de opvang van de gevolgen van de huidige en komende crises. Juist daar iets van de overheid vragen waar het systeem kraakt… Dat lijkt geen goede zaak.

Tot nu toe, bij groei, zijn de verschillen c.q. evenwichtsverstoringen – klimaat, mens-natuur, ecologie-economie, rijk-arm – alleen maar groter geworden. Hoe denkt de overheid de verschillen te gaan aanpakken en oplossen, in een tijd dat het slecht gaat? Refererend aan Albert Einstein, die zei al: “Het is waanzin steeds opnieuw hetzelfde te doen en dan verschillende uitkomsten te verwachten”.

De professionals op de ‘werkvloer’, het ziet er naar uit dat die de klos zijn. Bij die categorie komt de last van de crisis neer. Toen het goed ging, was er geen vuiltje aan de lucht. Maar, wat nu het slecht gaat…?

IJkpunt succes

Economische groei – via de private sector – is niet het ijkpunt van succesvol overheidsbeleid. Bij een recessie werd – indachtig de desbetreffende economische theorieën – getracht een economisch herstel met ruime publieke middelen te entameren, opgebracht door bezuinigingen op de publieke sector.

Voor de huidige en komende crises is dat geen adequate oplossing, er is geen recept via de orthodoxie van financiën. Het systeem is oud, vermolmd en vastgelopen. De crises biedt de kans om te bezien / te heroverwegen:

  1. de overheid is geen bedrijf;
  2. wat de normatieve content is;
  3. wat de grondregels in een democratische rechtsorde zijn.

Dialoog

We moeten groter denken, en kleiner doen. Ons bewustzijn verbreden en verdiepen en serieus, zonder vooroordelen of restricties, zoeken naar een gemeenschappelijk fundament. Het is de hoogste tijd om na te denken en de dialoog aan te gaan over meer en betere mogelijkheden om met complexiteit, onzekerheden en risico’s om te gaan. Bijvoorbeeld in de gezondheidszorg:

  • wat is daar meer aan samenwerking mogelijk?
  • hoe zit het met de verantwoordelijkheidsverdeling?
  • welke ruimte krijgen professionals?
  • wat is nu wel mogelijk wat eerder niet kon, ontzegd werd?

Een serieuze dialoog maakt mogelijk ook bespreekbaar:

  • waar begint en waar eindigt de verantwoordelijkheid van de politiek en de deskundigen?
  • een breder Europees beleid, breder Europees perspectief en een geopolitiek. En dan niet alleen op basis van een kosten-baten afweging.
  • de democratische rechtsorde, een (gemeenschappelijke) Europese cultuur, is die er wel?
  • gezondheidszorg, onderwijs, cultuur zijn de fundamenten van ons leven en niet de ornamenten…

Een verzachtend woord voor zittende politici is op z’n plaats, Je kunt als politicus nooit iedereen te vriend houden en tevreden stellen, wat je ook doet. “Damn if you do, damn if you don’t”, zeggen de Engelsen en dat heb ik goed in mijn oren geknoopt. Er zullen er altijd bij zijn die in hun gevoel ‘verlies leiden’ en ontevreden zijn met de gekozen oplossing en dat luid en duidelijk kenbaar zullen maken. Maar ook dat kan de start van een discussie c.q. dialoog zijn ….

Human Design

Human Design

door | Filosofie, Leiderschap, Persoonlijke ontwikkeling, Wijze van denken

Er worden mij vaak vragen gesteld over Human Design: “Wat heeft het jou gebracht?”, “Kun je het mij uitleggen in Jip en Janneke taal?”, “Hoe gebruik je het”…

Over Human Design

Voor mensen die in het Human Design systeem zijn gedoken, is het lastig om uit te leggen waar het precies over gaat. De meesten vertellen iets over de Oosterse en Westerse filosofieën annex wetenschappen die er aan ten grondslag liggen. Daar komen ze dan nog wel uit.

Ze stranden meestal bij de uitleg over wat Centers, Channels en Gates zijn, de relatie met de Genetica en de complexe geboortedata berekeningen. Ze raken verstrikt in het overbrengen waar het in de kern over gaat.

En toch, het is simpel. Alles wat er gebeurd in deze wereld, alles wat betreft leven op deze aarde, de totaal-som van een leven, is het gevolg van keuzes. Indien je terugkijkt op jouw levenspad, dan is het duidelijk dat het de keuzes langs de route waren, die bepalend zijn geweest.

Uniek

Elk van ons is uniek. We zijn bedoeld om ons te specialiseren en om specifieke rollen te spelen. Echte acties en zelf-expressie komen voort uit een innerlijke waarheid en kracht, die in elk van ons aanwezig is.

Human Design beeldt jouw unieke menselijke configuratie uit. Je bent krachtig en succesvol als jouw acties en communicatie in lijn zijn met jouw eigen natuur, vermogen en gaven. De informatie in een Human Design chart helpt jou om bij moeilijke keuzes prioriteit te stellen naar welke gut feelings, gevoelens, instincten of intuïties je wilt luisteren.

Elke configuratie of design heeft zo z’n eigen Strategie en Autoriteit die ons helpen – gidsen – bij onze besluitvorming en keuzes. Het doel van het HD systeem is om mensen te helpen om innerlijk kracht en helderheid te krijgen en om hun sterktes, gaven en purpose te ontdekken.

Onze aangeboren intelligentie

Human Design is een systeem om te onthullen wie we werkelijk zijn onder al die lagen van conditionering die we gedurende ons leven rondom ons hebben opgebouwd. We komen allemaal in dit leven met een instinctieve kennis over onze waarheid en ons levenspad. Net als met een aangeboren intelligentie die ons vertelt welke beslissingen te nemen in elke gegeven situatie.

In Human Design noemen we deze aangeboren intelligentie onze Autoriteit. De druk en invloed van de sociale structuur om ons heen kan onze Autoriteit doen verstommen en bezoedeld hebben. We vervallen dan in de valse veronderstelling dat alle beslissingen in ons leven door onze hersenen, en alleen door ons hersenen, genomen kunnen worden.

Jouw Human Design chart is jouw geïllustreerde gids om je terug in contact te brengen met jouw Autoriteit. Human Design gaat over authentieke keuzes maken als jezelf. Het is voor veel mensen moeilijk te begrijpen dat onze hersenen niet verantwoordelijk kunnen zijn voor ons leven. Het is moeilijk te accepteren dat jouw hersenen niet de echte autoriteit zijn in dit leven, dat kunnen ze niet zijn.

Hersenen

Jouw leven heeft vorm gekregen door de keuzes die jij gemaakt hebt. Dat is hoe je navigeerde in deze wereld. En waar we gewend zijn met onze hersenen beslissingen te nemen, veel vaker dan gewoon zijn deze tekortgeschoten in het omgaan met die enorme taak. Waar het een uitzonderlijk gereedschap is, ze zijn eenvoudig gelimiteerd waar het aankomt op het navigeren in het leven.

Onze hersenen analyseren en meten, en trachten uit te werken wat de voor- en nadelen zijn bij de grote beslissingen in het leven. Maar al doende eindigen we niet altijd effectief of betrouwbaar als het aankomt op het gidsen van ons in de juiste richting. Geconfronteerd met grote beslissingen biedt Human Design een oplossing. Gebruik jouw specifieke Strategie en Innerlijke Autoriteit om besluiten te nemen die je kunt vertrouwen en waarop je kunt bouwen.

Mechanics

Het is iets om alom te vatten bij deze systeem-mechanica. Omdat we objecten zijn die zich door deze wereld bewegen, betekent het maken van keuzes, het nemen van beslissingen, letterlijk het navigeren in de wereld. Het is de wijze waarop jij je voortbeweegt op deze aarde. En door dat correct te doen, verkrijg je jouw leven.

Laat jouw hersenen al het meet-werk doen wat het wil, maar reserveer het maken van de keuzes voor jezelf, voor de essentie die je bent. Jouw Strategie en Innerlijke Autoriteit zijn er voor jouw keuzes, jouw beslissingen. Zo kun je op een juiste wijze met jouw leven succesvol navigeren in deze wereld.

Systemisch werken

Systemisch werken

door | Filosofie, Innoveren, Organiseren, Wijze van denken

Systemisch werken is ontstaan vanuit de systeem theorie en psychodrama en ontwikkeld voor (organisatie-)verander-vraagstukken. Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat de methode van systeemopstellingen een goed instrument is voor managers om probleemsituaties bij veranderingen en de interventie-mogelijkheden te verhelderen.

Fenomenologisch waarnemen

Systemische werken, ook wel fenomenologisch waarnemen, is de kunst en kunde om verborgen, onderliggende patronen en dynamieken in systemen boven water te halen en hanteerbaar te maken. Een organisatieopstelling is een manier om deze patronen en dynamieken zichtbaar en voelbaar te maken. Een opstelling is een ruimtelijke weergave van een organisatie, waarin representanten van medewerkers, afdelingen, klanten, producten of doelen in de ruimte worden opgesteld, in verhouding tot elkaar. Door het herpositioneren van de representanten ontstaat inzicht in oplossingsrichtingen en -mogelijkheden.

Uitgangspunten

Systemisch werken kent de volgende uitgangspunten.

1. Het gaat over levende systemen

Bij systemisch werken wordt een organisatie(onderdeel) gezien en benaderd als een levend systeem. Een levend systeem is gericht op behoud en stabiliteit. Dat maakt meteen helder waarom een audit weerstand kan oproepen. Immers, de uitkomsten van de audit vragen meestal om verandering en verandering leidt tot instabiliteit, terwijl het systeem stabiliteit nastreeft.

Een ander kenmerk van een levend systeem is dat het geheel anders reageert dan de som der delen. De wetmatigheden in een organisatie bepalen dus voor een groot deel het gedrag van medewerkers. Dit kan verklaren waarom er medewerkers zijn die zeer actief zijn in het verenigingsleven, maar op het werk geen verantwoordelijkheidsbesef lijken te hebben.

2. Fenomenologisch waarnemen

Bij fenomenologisch waarnemen neem je afstand en kijk je met een open blik, zonder oordeel. Je kijkt naar het fenomeen. Je vraagt je af wat het fenomeen te vertellen heeft. Dit in tegenstelling tot de analytische benadering waar je focust en naar details kijkt. Bij fenomenologisch waarnemen ga je bijvoorbeeld een fraudezaak niet tot de bodem uitzoeken, maar vraag je je af welk onrecht de fraudeur is aangedaan, waar de fraude een oplossing voor is of welk effect de fraude op de afdeling heeft.

3. Veranderen begint met de wereld te nemen zoals die is

Een belangrijk uitgangspunt dat hieraan ten grondslag ligt, is dat met het onder ogen zien van de werkelijkheid en niet de projecties van verwachtingen en wensen, de kans op succesvolle verandering wordt vergroot. Je wilt graag dat jouw directeur zijn gedrag verandert, daar heb je alleen geen invloed op. Accepteren dat het zo is, geeft ruimte om op zoek te gaan naar alternatieven.

Vier systemische principes

Een systeem gedraagt zich volgens principes of wetmatigheden, die zorgen dat organisaties krachtig kunnen opereren. Als deze principes worden verstoord ontstaan in de organisatie klachten en tegenkrachten, zoals een hoog ziekteverzuim, lagere productiviteit of besluiteloosheid bij het management.

Organisatiesystemen kennen vier principes:

1. Organisaties willen hun bestemming bereiken

Organisaties willen iets bewerkstelligen in de maatschappij en hebben dus een richting, ze willen scheppen en creëren. Als een organisatie haar bestemming heeft bereikt, heeft ze in feite haar levenseinde bereikt. Op dit moment zie je veel winkels verdwijnen omdat ze geen bestaansrecht meer hebben in een tijd dat je de producten ook via internet kunt kopen.

2. Organisaties zoeken naar en gedijen bij een intrinsieke ordening

Bij ordening gaat het om rangorde. In de meeste organisaties is er een formele ordening. Van directeur naar manager naar medewerker. Naast de formele ordening bestaan er ook andere ordeningsprincipes, zoals leeftijd, expertise, dienstjaren en de bijdrage die je levert aan de organisatie. Als de ordening helder is en wordt gerespecteerd, zijn zowel het systeem als de mensen in het systeem krachtig. Er is dan geen gedoe over plek en het zorgt voor een zekere rust.

3. Binding

Iedereen heeft recht op een plek, wat betekent dat alle mensen die er werken erbij horen, gezien worden en evenveel waard zijn. Dit geldt ook voor mensen die in het verleden belangrijk zijn geweest, zoals de oprichters. Dit principe geldt ook voor andere elementen, zoals een afdeling, een doelstelling, een oud logo, organisatie-waarden, etc. Zo verliep een implementatie van het nieuwe financiële IT-pakket uiterst moeizaam. Er was veel aandacht voor al het mooie dat dit nieuwe pakket zou brengen. Maar pas op het moment dat onder ogen werd gezien dat het ook betekende dat een aantal mensen hun baan zou verliezen, verliep de implementatie weer vlot.

4. Er moet een balans zijn tussen geven en nemen

Als je iets krijgt, voel je de natuurlijke neiging iets terug te geven. Zo wordt de balans tussen geven en nemen bewaakt. Een organisatie floreert als er een goede uitwisseling is tussen geven en nemen. Binnen de organisatie, maar ook tussen de organisatie en de buitenwereld. Het balanceren in geven en nemen is een kunst en vraagt aandacht. Het gaat om het ontvangen van de beloning die past bij het werk dat je doet. Beloning is dan niet alleen salaris, maar ook het mogen doen van die leuke opdracht of waardering krijgen van het auditcomité.

Wat kun je als auditor met systemisch denken?

Het systemisch gedachtegoed is geschikt om de onderstroom zichtbaar te krijgen en om handreikingen te doen waarmee patronen kunnen worden doorbroken.

Met name de vier systemische principes helpen de auditor effectiever te opereren in de audit-praktijk. Uit ervaring weet ik wat het oplevert om je bij het uitvoeren van een audit meer bewust te zijn van je eigen plek. Het gaat dan nadrukkelijk niet om de formele plek, maar om de plek die je inneemt in de ordening en het leren ervaren wat dit doet.

Daarnaast levert het nuttige inzichten op om vanuit de systemische blik vragen te stellen en zo inzicht te krijgen wat er speelt. Bijvoorbeeld door na te gaan wat maakt dat die ene aanbeveling in het rapport steeds niet wordt opgepakt.

Op dit moment spelen in de zorg-sector nogal wat zaken waar de sector zelf mee aan de slag moet. Het systemisch werken zou aanvullend kunnen zijn door het zorg-beroep in de grotere context te bezien en vragen te stellen als: geeft het beroep zoals wij dat nu kennen nog wel antwoord op de vragen uit de maatschappij en op de vragen van de hulpbehoevende mensen zelf? Welke realiteit hebben wij onder ogen te zien? Bij deze vragen gaat het niet om goed of fout, maar om het (h)erkennen van het fenomeen, erkennen van wat er is.

Duivelse dilemma’s

Duivelse dilemma’s

door | Filosofie, Leiderschap, Maatschappij, Organiseren, Strategisch denken

Elke discipline kent ze wel, duivelse dilemma’s. In het simpelste geval is het een kiezen tussen twee kwaden. Ga je bij een virus crisis als politicus nu voor de gezondheid van burgers of voor de economie? Amerikanen zeggen treffend: “dam if you do, damn if you don’t” oftewel, je doet het nooit goed.

Duivelse Driehoek

In de Economie kennen we de duivelse driehoek. Als er Vraag is, zal er Aanbod komen. Het derde element is dan Prijs. Bij overvloed aan Aanbod zal de Prijs dalen. Bij schaarste zal de Prijs stijgen. Sprekende voorbeelden daarvan zijn de Drooglegging in de USA en de drugshandel. In de Bedrijfskunde ontdekte Homan dat de effectiviteit van een verandering afhankelijk is van:

  1. Verander-ambitie
  2. De Verander-aanpak
  3. Contingency factoren (“als.., dan..”).

Drama Driehoek

In de psychologie kennen we de drama-driehoek met een Aanklager, een Redder en een Slachtoffer. Een ‘spel’ voor twee personen, maar ook voor groep. Aanschouw maar eens het spel van de Politici, de Deskundigen en de Ondernemers in de Corona-crisis.

 Bij Project Management illustreert de duivelse driehoek Kwaliteit – Tijd – Prijs het spanningsveld binnen projecten. Daar is evenwel een belangrijke element vergeten, namelijk dat opdrachten niet altijd in steen gebeiteld zijn. Noth’s duivelsvierkant gaat uit van vier variabelen: Opdracht, Geld, Tijd en Kwaliteit. Voor het MKB – onze ‘dozenschuivers’ – is een vergelijkbaar vierkant ontwikkeld met de elementen: Effectiviteit, Kwaliteit, Efficiëntie, Logistiek.

Ingewikkeld

Als iemand jou vertelt over een duivels dilemma, dan is deze vaak nog te bevatten om die als waar – en soms praktisch nuttig – te bestempelen. Deze is meestal nog binnen het gezichtsveld te plaatsen. Als jouw zicht breed genoeg is, kun je deze ook, zonder al te veel moeite te doen, handig hanteren. Dit doen we vaker dan we denken, en we zijn er soms zelfs goed in.

Het wordt pas ingewikkeld wanneer in een duivels dilemma de drie elementen op elkaar steunen. Dat komt omdat het derde element dan een driehoek vormt met de twee andere elementen, en je midden in de driehoek staat. Dat is zeker het geval wanneer het derde element boven jouw bewustzijnsniveau ligt. Overal waar je dan kijkt, vind je consistentie. Je zit netjes opgesloten in een duivelse driehoek.

Een voorbeeld

Denk eens aan: Inflatie, de Staat en Fiatgeld. Een diabolische driehoek van drie elementen waarvan enkel inflatie en de staat in ons gezichtsveld liggen. Laten we die even kort analyseren.

Ten eerste: het kleinste kind weet dat water bij de melk gieten, en die aangelengde melk dan toch voor dezelfde voedingswaarde verkopen, fraude is. Inflatie is dan ook niets anders dan het aanlengen van de monetaire melk. Het is pure diefstal die wij allen betalen in de vorm van hogere prijzen.

Twee is de staat. Dat element bevatten mensen al veel minder, omdat ze er op een rituele manier aan deelnemen. Elk verkiezingsjaar kiezen we zélf wie ons de volgende vier jaar gaat bestelen. We kunnen ons zelfs niet meer inbeelden dat er ook nog een alternatief bestaat. We beseffen niet dat ‘de staat’ een artificieel vehikel is dat destijds door ‘bankiers’ is opgericht, en wel om failliete koningen de kans te geven om hun schulden af te betalen die zij tijdens de vele oorlogen opliepen.

Maar de grootste illusie van allemaal is degene die buiten ons gezichtsveld ligt, en dat is de illusie van fiatgeld. Als je weet dat het onderpand van fiatgeld de staatsschuld is, dat het onderpand van staatsschuld op zijn beurt belastingen zijn, en belastingen bij wet enkel in fiatgeld van de centrale bank betaald mag worden, dan begin je pas te snappen hoe diep wij in deze duivelse driehoek gevangen zitten. Het geld waarmee wij betalen heeft onze eigen levensenergie als onderpand.

Andere illusies

Dit is niet de enige getrianguleerde illusies waarin we heden ten dage leven. Wat dacht je van de driehoek: Virussen – Angst – Vaccins? Of van Terrorisme – Schrik – Politiestaat? Of van Klimaat – Ontzag – Wereldregering? Of van Analfabeet – Vrees – Onderwijssysteem? Vier volstrekt ‘politieke’ en twijfelachtige, bijna ’valse’ problemen, die vervolgens échte reacties oproepen, waarna een (politieke) ‘oplossing’ wordt gepusht. Vaak is dat een oplossing die, nog vóór de verspreiding van de perceptie van het zogezegde ‘probleem’, al klaar lag.

Remedies

Wat is nu een gezonde remedie om uit de duivelse dilemma’s te geraken? De vriendelijke suggestie om ”er gewoon uit te stappen” is wel heel eenvoudig. De aansporing om, als het om situaties gaat, je niet op de problemen van de situatie te richten maar op wat jouw omgang ermee is, is misschien aardig bedoeld maar leidt niet altijd tot een reële oplossing.

Wat staat ons dus te doen? Een vierde element toevoegen – met als voorbeeld Innovatie bij een business driehoek zodat een ‘positief vierkant’ ontstaat: Product, Innovatie, Markt, Prijs – heeft geleid tot een Gelukkig Vierkant… Zou dat niet bij alle duivelse dilemma’s kunnen gelden? Accepteren ‘wat is..” en vandaar uit creatief een ‘vernieuwend’ element toevoegen?

Mind Architecture

Mind Architecture

door | Filosofie, Persoonlijke ontwikkeling

Mind Architecture: Vrij naar “I Am That”, dialoog met Sri Nisargadatta Maharaj

Maharaj:

How do you go about finding anything? By keeping your mind and heart in it. Interest there must be and steady remembrance. To remember what needs to be remembered is the secret of success. You come to it through earnestness.

Question:

Do you mean to say that mere wanting to find out is enough? Surely, both qualifications and opportunities are needed.

Maharaj:

These will come with earnestness. What is supremely important is to be free from contradictions: the goal and the way must not be on different levels; life and light must not quarrel; behaviour must not betray belief. Call it honesty, integrity, wholeness; you must not go back, undo, uproot, abandon the conquered ground. Tenacity of purpose and honesty in pursuit will bring you to your goal.

Question:

Tenacity and honesty are endowments, surely! Not a trace of them I have.

Maharaj:

All will come as you go on. Take the first step first. All blessings come from within. Turn within. ‘l am’ you know. Be with it all the time you can spare, until you revert to it spontaneously. There is no simpler and easier way.We know the outer world of sensations and actions, but of our inner world of thoughts and feelings we know very little. The primary purpose of meditation is to become conscious of, and familiar with, our inner life. The ultimate purpose is to reach the source of life and consciousness. Incidentally practice of meditation affects deeply our character. We are slaves to what we do not know; of what we know we are masters. Whatever vice or weakness in ourselves we discover and understand its causes and its workings, we over-come it by the very knowing; the unconscious dissolves when brought into the conscious. The dissolution of the unconscious releases energy; the mind feels adequate and become quiet.

When the mind is quiet, we come to know ourselves as the pure witness. We withdraw from the experience and its experiencer and stand apart in pure awareness, which is between and beyond the two. The personality, based on self-identification, on imagining oneself to be something: ‘I am this, I am that’, continues, but only as a part of the objective world. Its identification with the witness snaps.

What is the use of truth, goodness, harmony, beauty? They are their own goal. They manifest spontaneously and effortlessly, when things are left to themselves, are not interfered with, not shunned, or wanted, or conceptualized, but just experienced in full awareness, such awareness itself is sattva. It does not make use of things and people — it fulfills them.

PS: Sattva is one of the three guṇas or “modes of existence” (tendencies, qualities, attributes), a philosophical and psychological concept developed by the Samkhya school of Hindu philosophy. The other two qualities are rajas (passion and activity) and tamas (destruction, chaos).