+31(0) 6 53 24 78 44 info@denhoed-co.nl
Kern van conflicten

Kern van conflicten

Tegenstrijdige en botsende belangen of een verschil van mening kunnen leiden tot een conflict. Er ontstaat een spanningsveld, een strijd en eindigt soms in ruzie. Het verschil tussen de partijen wordt dan als nagenoeg onoverkomelijk ervaren.

Conflictsituaties

De meeste mensen voelen zich niet prettig in conflictsituaties. Maar conflicten zijn niet alleen maar negatief. Zij kunnen ook leiden tot nieuwe inzichten of een verandering die uiteindelijk heel goed en vruchtbaar blijkt te zijn.

Er zullen regelmatig momenten zijn waarop mensen in een tweestrijd staan over moeilijke, zwaarwegende keuzes die moeten worden gemaakt. Vaak zijn de gevolgen van de beslissing, de effecten en consequenties op lange termijn, nauwelijks te overzien.

Innerlijk conflict

De gevolgen lijken soms zelfs onoverkomelijk, zeker als er sprake is van een innerlijk conflict. Denk bijvoorbeeld aan de adolescent die besluit om eindelijk uit de kast te komen, terwijl dat ingaat tegen de opvattingen van de eigen religieuze overtuiging.

Hoe ga je, als jongvolwassene, om met conflicten met anderen, conflicten die door jouw keuze zijn ontstaan? Hoe vertel je jouw ouders bijvoorbeeld dat je gaat stoppen met de door hen betaalde studie? Hoe vertel je jouw vriend(in) dat je eigenlijk iemand anders leuker vind en daarmee wil gaan samenwonen? Maar ook, hoe vertel je jouw vader dat je moeite hebt met de autoriteit van zijn nieuwe vriendin en haar niet accepteert als jouw nieuwe moeder?

Hoofdmotieven

Er zijn twee hoofdmotieven te noemen die bepalen hoe mensen handelen in conflicten. Je kunt namelijk gedreven worden door:

  • de behoefte aan relaties, de zorg voor anderen en de relaties met anderen;
  • de zorg voor het eigenbelang, assertiviteit; de behoefte aan onafhankelijkheid, eigen keuzes kunnen maken, aan autonomie.

In de puberteit is de behoefte aan relaties overheersend. Geaccepteerd worden, in ieder geval door leeftijdsgenoten, staat centraal. Hoor je er bij of niet?

In de adolescentiefase ontwikkelen en presenteren jongeren zich meer als individu. Hiervoor heeft een jongere een bepaalde mate van assertiviteit nodig, maar wel in de vorm van passend volwassen gedrag. De adolescent die dit (nog) niet kan, zal bij dreigende conflicten:

  • geen verantwoordelijkheden nemen maar proberen het conflict te ontlopen  
  • of doorslaan in pogingen om invloed uit te oefenen, bijvoorbeeld door starheid, dominant of agressief gedrag.

Een jongere die bang is om afgewezen te worden door de vader of de moeder, familie, vrienden of anderen, zal:

  • vooral proberen de bestaande relaties goed te houden
  • of zich terugtrekken en nalaten voor de eigen mening uit te komen.

Dit kan betekenen dat zo’n jongere de kansen om zelf vorm te geven aan zijn / haar leven aan zich voorbij laat gaan.

Conflicten op het werk

Iedereen raakt wel eens verzeild in een conflict op het werk. Beroepen waarin je goed met conflicten om moet kunnen gaan, zijn met name de managers, P&O-adviseurs, en consultants.

Op zich hoeft een conflict geen probleem te zijn, maar je moet er wel mee kunnen omgaan. Voordat je het weet maak je elkaar uit voor van alles en is het oorspronkelijke verschil van mening of inzicht tot een echte, hevige ruzie opgelaaid.

Of… je bewaart de zoete, lieve vrede, maar kun je de ander daarna nooit meer recht in de ogen kijken en je ontwijk hem / haar zoveel mogelijk. Wat nu is wijsheid in zo’n geval?

De kern van een conflict

Een conflict is een situatie waarin twee of meer mensen tegengestelde meningen, wensen of grenzen hebben. Je hebt dus in ieder geval een meningsverschil.

Bij een conflict speelt er echter meer mee dan alleen de inhoud of de kwestie op zich. Een conflict ontstaat als mensen in een meningsverschil niet meer naar elkaar luisteren en niet tot een oplossing kunnen komen. Dat komt omdat gevoelens, emoties en/of botsende persoonlijkheden een rol spelen. Het wordt dan erg lastig om vriendelijk en empathisch te blijven en naar de ander te blijven luisteren. Toch is dat vaak wel de weg naar een oplossing.

Nut conflicten

Hoewel conflicten niet prettig zijn, zijn ze wél ergens goed voor. Je leert je eigen grenzen beter kennen, want een conflict is een signaal dat er een grens is overschreden. Beide partijen laten het achterste van hun tong zien en komen écht voor hun mening en ongenoegens uit. Het uitspreken – uitschreeuwen – van wat je dwars zit kan ontzettend opluchten als het conflict al een tijd in de lucht hing.

Een conflict kan een vernieuwing in een relatie teweegbrengen. Je bezint je weer op je eigen belang en je uitgangspunten, de ander doet dat (hopelijk) ook. Vernieuwing kan in dit geval ook betekenen dat je afscheid van elkaar neemt, als de tegenstellingen of conflictpunten onoplosbaar zijn.

Veel voorkomende conflicten

Mensen zijn verschillend en soms bijten de verschillende karakters elkaar. De Myers-Briggs Type Indicator bijvoorbeeld kan helpen om conflicten te verklaren. De mensen die een J op het eind van hun type-afkorting hebben, houden van een strak planning, terwijl de mensen met een P meer uitstellers zijn, maar wel op tijd klaar kunnen zijn. Ook de Belbin rollen kunnen conflicten verklaren. Een dubbeling van een Voorzitter-rol bijvoorbeeld geeft bijna altijd conflicten. Dat geldt ook voor een Plant en een Afmaker.  De Enneagram beschrijft negen persoonlijkheidstypes. Het is niet verwonderlijk dat verschillende types, met ieder hun eigen drijfveren en behoeftes, soms met elkaar in de clinch komen.

Als je jezelf als mens ontwikkelt, bijvoorbeeld door assertiever en directer te worden, kun je nog wel eens in conflict komen met je omgeving. Immers, als mensen van jou gewend zijn dat jij je altijd aanpast en anderen gerieft, moet je nog wel een strijd leveren als je dat ineens niet meer doet. Dan leer je ook meteen conflicten aangaan, als ultieme test voor jouw assertiviteit.

Als een klant een klacht heeft of ontevreden is over de dienstverlening en bij jou verhaal komt halen, dan zijn mensen vaak al geïrriteerd aan het begin van het gesprek. Als je dan met zo iemand in discussie gaat, barst geheid de bom en heb je zo een serieus conflict te pakken.

Consultants

Veranderingstrajecten brengen altijd conflicten met zich mee. Daarom wordt van een consultant verlangd dat hij / zij goed met conflicten om kan gaan. Ze dienen helder en duidelijk te kunnen  formuleren wat belangrijk is. Als hun inzichten, overwegingen en standpunten namelijk niet goed onder woorden gebracht of visueel gemaakt kunnen worden, dan lopen zij het risico van mis-communicatie en de escalatie van een (sluimerend) conflict.

Consultants dienen zich altijd af te vragen: “wat wil ik bereiken en hoe ga ik tot een oplossing komen?  Wat is mijn relatie, mijn rol en mijn opstelling in deze en hoe kan ik tactvol handelen bij een oprijzend conflict.

 

Feedback

Feedback

Feedback

In het kader van het beter aangeven van jouw grenzen, wordt er bijvoorbeeld tijdens de NLP opleidingen specifieke aandacht besteed aan  verschillende feedback methoden.

De 4G methode

Eén van deze methoden is de 4G-methode. Deze biedt een structuur om ongewenst gedrag (van een ander) te benoemen en bij te sturen.
De 4G feedback methode bestaat uit deze vier 4G’s, te weten:

  1. Gedrag: feitelijk specifiek gedrag van de ander
  2. Gevolg: het effect van iemand zijn gedrag op de omgeving
  3. Gevoel: gevoelsreflectie wat de ander zijn gedrag bij jou teweeg brengt
  4. Gewenst: benoem het gedrag dat je graag zou zien

4G feedback

Het 4G feedback model helpt een ieder om feedback op te bouwen in stappen waarbij de feedback steeds zwaarder wordt zonder dat het gesprek escaleert. Je kunt je feedback opbouwen, los per G of gecombineerd met meerdere G’s bij elkaar.

In de regel is een opbouw vanuit (ongewenst) Gedrag naar het Gevolg voor jou de eerste stap. Daarna eventueel gevolgd door het Gevoel wat je er bij hebt. Tot slot dan het aangeven wat gewenst is qua gedrag, een gedrag dat je graag zou zien…

Situatie

Dit alles is uiteraard afhankelijk van de situatie en eerdere ervaringen met een bepaald persoon.

Corrigerend

Bij gedrag-corrigerende feedback – met name als ouder met puberende kinderen – is het essentieel om het in het moment zelf te doen. Hierbij vraag je niet aan de ontvanger (de puber) of hij / zij openstaat om feedback te ontvangen. Je reageert spontaan en specifiek met jouw feedback op het vertoonde gedrag.

Ondersteunende competenties bij conflicthanteringen

Ondersteunende competenties bij conflicthanteringen

Consultants en coaches zullen – zeker bij organisatieveranderingen – regelmatig tegen conflicten aanlopen. Conflicten tussen mensen maar ook conflicten tussen zekere groepen van mensen.

In het hanteren van conflicten zijn dan een aantal competenties wel handig om paraat te hebben:

Analytisch vermogen: als je hoofd- en bijzaken kunt onderscheiden is een conflict makkelijker oplosbaar

Assertiviteit: om te voorkomen dat je zelf in een conflictsituatie terechtkomt en om er – als je er dan toch in verzeild raakt – weer uit te kunnen komen, is het handig als je assertief bent. Dan kun je zowel je eigen belangen als die van een ander in het oog houden

Inlevingsvermogen/empathie: je kunnen verdiepen in de gedachtengang en gevoelens van een ander, maakt dat je meer begrip kunt opbrengen voor een ander

Verantwoordelijkheid: als je manager bent bij een conflict dat de samenwerking binnen de organisatie in de weg staat, dan zul je zelf ook energie moeten steken in de oplossing

Omgaan met diversiteit: veel conflicten ontstaan doordat één partij normen en waarden hanteert, die voor de ander vreemd of niet acceptabel zijn

Aanpassingsvermogen: ook als een partij wat heeft moeten inleveren in de oplossing van het conflict, dan zullen – zeker in een team of organisatie – partijen verder moeten met elkaar en wel met degene met ze het conflict hadden. Ze moeten zich dus ook wat aanpassen

Tact: als iemand een conflict wil managen, weet dan en wees e alert op, dat alles wat er gezegd wordt, kan werken als een rode lap op een stier. Met tact – en soms met wat humor – voorkom je dat het verder uit de hand loopt

Stiltes hanteren: stiltes in een conflictsituatie zijn net zo waardevol als de discussies. Stiltes geven beide partijen de mogelijkheid tot rust en zelfreflectie. Geef stiltes de ruimte en laat ze niet te snel invullen

Auditief en non-verbaal: het is handig om tijdens het conflict, tijdens de discussies ook te letten op  de toon en het non-verbale gedrag. De zogenaamde ondertiteling geeft soms meer aan dan de woorden. En: “c’est le ton qui fait la music..”.

Proceskennis: vanuit de psychiatrie zijn een aantal typische conflictueuze processen onderzocht. Eén van de meest bekende daarin is de Drama-driehoek, waarbij er een achtervolger, een slachtoffer, en een redder hun rol spelen. 

Dante’s kromme

Dante’s kromme

Dante’s kromme geeft het proces en de fasen weer waar een mens, een groep of een organisatie doorheen gaat bij onvermijdelijke en pijnlijke veranderingen.

Menselijke processen

De oude komedies en sagen verhalen al van dergelijke processen. Het meest uitgebreide proces is beschreven in Dante’s Goddelijke Comedie, vandaar ook de naam van deze kromme.

Het waren vooral de psychologen die in de bedrijfskunde de aandacht vroegen voor de diepgaande menselijke processen die zich voordoen bij onafwendbare, onvermijdelijke en onomkeerbare situaties met een grote impact op het gevoelsleven.

Vanuit ervaring met stervensbegeleiding vroeg Kübler-Ross aandacht voor het diepe proces waar mensen in terecht komen als ze bijvoorbeeld te horen krijgen van een dodelijke ziekte en daarmee van een onvermijdbare en permanente verandering in hun leven.

Eigenschappen

Terminale mensen stelden zich minder ontkennend op of doorliepen de fasen beter als zij de volgende drie eigenschappen vertoonden:

  1. Bereidheid om diepgaand over de eigen ervaringen te spreken;
  2. Gelijkwaardigheid. In staat zijn een werkelijke dialoog aan te gaan met anderen, waarin men van beide kanten deel heeft aan wat de ander ‘werkelijk’ ervaart;
  3. Zowel de goede als de slechte kanten van iets kunnen accepteren.

Veranderingen

Elk veranderingsproces, elk teamproces en wellicht elke relatie en diep persoonlijk proces, kent een dergelijke kromme. Ook crisis-, verander-, innovatie- en fusieprocessen in organisaties kunnen vergaand en diep ingrijpen in het werken en leven van mensen. Dante’s kromme geeft aan hoe mensen veranderingen beleven en omgaan met veranderingen.

Veranderingen zorgen ervoor dat:

  • mensen uit hun comfort-zone worden gehaald
  • oude banden worden verbroken
  • werkprocessen diepgaand veranderen
  • jouw maatjes ineens ergens anderswerken
  • er andere procedures gaan gelden
  • het dagelijkse ritme anders wordt
  • de oude kennis en ervaring niet meer toereikend en zelfs niet meer geldig is
  • er nieuwe kennis en ervaring opgedaan moet worden
  • de natuurlijke en vanzelfsprekende aanpakken (cultuur) niet meer geldig zijn…

Weerstand

Bij zo’n proces worden dus veel dingen overhoop gehaald. Dat is ook de oorzaak en reden van de weerstand die optreedt. Het proces kan voor de één trager verlopen en emotioneel diepgaander zijn dan bij de ander.

Het spreekwoord ‘des te dieper de dalen, des te hoger de toppen” gaat hier op. Als je niet door de hele kromme gaat, door de put met het spreekwoordelijke hellevuur wat je zuivert van alle mogelijke on-zin, dan ontwikkel je je ook niet zo snel jouw ware menszijn, jouw zuivere persoonlijkheid. De mensen die werkelijk de bodem van de put durven te raken, komen er doorgaans ook veel beter uit. Daar wordt het niet leuker of aangenamer van, maar het geeft wel aan dat het soms goed is om echt diep te gaan.

De ervaring leert dat…

De ervaring bij Dante’s kromme indiceert dat het, in het proces voor de bodem, niet verstandig is om daar al met mogelijke oplossingen te komen. Men is immers nog bezig met een rouwproces, met gevoelens van verlies en verdriet.

Soms is het – als facilitator – zelfs wijs om juist wat zout in de wonde te strooien. Om de mensen daadwerkelijk en concreet met de wellicht nog niet geheel ervaren, harde realiteit in aanraking te brengen.

 

Mindset en Leiderschap

Mindset en Leiderschap

Iedereen beleeft de wereld anders en niemand ziet het geheel. Elk mens benadrukt een bepaald aspect van het leven. Deze verdeeldheid zit besloten in onze werkwoorden: denken, accepteren, begrijpen, constateren, waarnemen, fantaseren, geloven, voelen, werken, willen, etc.

Vragen

Deze werkwoorden sluiten elkaar vaak uit: denken versus geloven, willen versus accepteren, rekenen versus beredeneren. De tegenstelling tussen de werkwoorden hebben en zijn, zien we in de tegengestelde uitspraken ‘ik heb een verstand’ en ‘wij zijn ons brein’. Laat ik eens beginnen met wat vragen voordat we beginnen met antwoorden.

Stel dat alle werkwoorden behoren tot de essentie van het universum met al z’n activiteiten. Simpelweg omdat we het erover eens zijn dat deze activiteiten bestaan. En stel vervolgens dat er een reden moet zijn waarom deze activiteiten bestaan. Dat klinkt mooi maar er ontstaan nu direct vragen zoals: “Wat is de reden van het lijden?” of “Hoe moeten we dromen begrijpen in relatie tot bewijzen?”.

Antwoorden

Als antwoord op deze vragen zeggen we dat we niet alles kunnen begrijpen en niet het vermogen bezitten om objectief een systeem aan te brengen in onze werkwoorden. Waarnemen heeft evenveel waarde als denken, geloven is net zo krachtig als bewijzen en de gave van fantaseren is even waardevol om tot de essentie te komen als falsificeren.

Alle werkwoorden moeten we daarmee beschouwen als methoden  waarmee we een bepaald aspect van de essentie van het universum beleven. Het werkwoord ‘geloven’ geven we handen en voeten met de methode van de religie, het werkwoord ‘zijn’ is het werkterrein van de spiritualiteit, het ‘denken’ is verbonden met de filosofie en de werkwoorden ‘waarnemen’ en ‘constateren’ vormen het vertrekpunt in de wetenschap.

Essentie onthullen

De religie, de wetenschap, de filosofie en spiritualiteit zijn methoden die de essentie onthullen en omdat ze vanuit verschillende invalshoeken de essentie benaderen, kunnen ze ook naast elkaar bestaan zonder dat ze elkaar uitsluiten. Elke methode heeft haar kracht maar ook haar beperkingen en bij elkaar beschouwen we ze als wegwijzers voor de essentie.

Als we een aantal waarheidsperspectieven bekijken, dan valt het volgende op. Elk mens heeft wel een favoriete methode en sommige mensen zijn er heilig van overtuigd dat hun methode de enige ware en enige juiste is. Zulke voorkeuren zien we ook door de tijd in samenlevingen.

Eeuwenlang bezat de Kerk het monopoly op Gods woord. In het klassieke Griekenland bepaalden de filosofische scholen de moraal en tegenwoordig hechten veel mensen waarde aan de wetenschap en het principe van keuzevrijheid alhoewel de verhalen, mythen en  sagen een comeback maken met de complottheorieën.

We agree to disagree

Grosso modo behouden alle methoden hun waarde met als gevolg dat een wereldwijd conclaaf niet verder zal komen dan een uitwisseling van meningsverschillen. De slotverklaring zal klinken als: “We agree to disagree”.

Maar waarom zijn we het niet met elkaar eens terwijl we eigenlijk allemaal naar hetzelfde kijken? We leven allemaal op aarde, we bestaan allemaal uit dezelfde moleculen, we hebben allemaal dromen, gevoelens, gedachten, fantasieën, verlangens en … we gaan allemaal dood.

En toch beleven we de wereld verschillend. De één zal, staande aan het strand en hoge golven waarnemend, bedenken dat hij geen echt goede zwemmer is en besluiten: “ik ga nu niet zwemmen, het is mij te gevaarlijk”. Terwijl de fervente surfer in de hoogste staat van opwinding op zijn board de zee induikt om op de grootste golven te gaan surfen…

Iedereen beleeft anders

We zijn in wezen allemaal hetzelfde, maar we zien en ervaren de wereld verschillend. Op de één of andere manier verdeelt ons dat ook. Dat doet denken aan de parabel van ‘De blinde mannen en de olifant’.

De moraal is dat we slechts een gedeelte van de werkelijkheid ervaren en dat onze methoden ons verblinden voor het grote plaatje. Maar als we onderkennen dat elke methode ons beperkt en als we onszelf de ruimte geven om de wereld vanuit andere, verschillende perspectieven te bekijken, dan zien we de stukjes van een samenhangend geheel.

 

Zelfsturende professionals

Zelfsturende professionals

Zelfsturende professionals

Bij toepassing van het 4R-principe ontstaat ruimte waarin de medewerker als zelfsturende professional kan presteren en leren.

Het 4-R principe

Het 4R principes – meer menselijke energie in organisaties  – geeft een boost aan de ontwikkeling van een organisatie. De gedachte achter het 4-R principe is dat Resultaten het gevolg zijn van de Ruimte die professionals krijgen om al hun energie in te zetten om de doelen van de gekozen Richting te realiseren. En dat zowel managers als professionals bij Richting, Ruimte en Resultaten zich Rekenschap dienen te geven van de wensen van de stakeholders en dat daarover ook verantwoording moet worden afgelegd.

Vakmanschap

De definitie van een zelfsturende professional is dan dat hij / zij op gedreven wijze zijn haar vakmanschap inzet voor de realisatie van de organisatiedoelen daarbij ondersteund door goede interne en externe informatie en gedeelde normen en waarden.

Volgens Jaap Peters en Mathieu Weggeman is vakmanschap: “Iiets goed doen vanuit het intrinsieke motief om naar kwaliteit te streven, om iets moois te maken. Het is een activiteit die zich richt op het maakproces in ruime zin, waarin een vakman zichzelf, zijn kennis, zijn zorg en aandacht investeert”.

Doelen verbinden

Voor de gedreven inzet van een zelfsturende professional is het nodig dat hij / zij de persoonlijke doelen kan verbinden met de organisatiedoelen. Vaak zijn de organisatiedoelen gegeven en zal de professional dus moeten inventariseren welke zijn / haar persoonlijke doelen zijn en vervolgens moeten beoordelen of de realisatie hiervan mogelijk is binnen de organisatiedoelen.

Een belangrijke stap om een zelfsturende professional te worden, is het expliciet formuleren van de persoonlijk doelen. Ieder mens heeft, bewust of onbewust, persoonlijke doelen. Het nastreven van persoonlijke doelen leidt tot persoonlijk leiderschap en groei.

Dat zorgt er dan weer voor dat kansen op je pad komen omdat je ergens naar toe onderweg bent. Persoonlijk leiderschap betekent ook dat jij de gebeurtenissen in jouw leven niet gelaten ondergaat, maar dat jij de verantwoordelijkheid neemt om deze gebeurtenissen mede of nader vorm te geven en te sturen.

Informatievoorziening

Een bijzondere element wordt gevormd door de informatievoorziening. Voor de eigen (bij-)sturing van de professional is goede feedback in de vorm van relevante informatie nodig. Voor het beoordelen van de eigen interne prestaties komt de informatie uit de diagnostische control systemen. Voor het beoordelen van de externe prestaties komt deze uit de interactieve control systemen.

Win-win

Het 4R-principe is geen zero-sum game waarin de extra energie die de professionals in de organisatie steken ten koste zou gaan van die professionals, maar een win-win situatie waar zowel professionals als organisatie beter van worden.

Het vraagt wel een andere houding en ander gedrag van managers en professionals. Het vraagt van het management de durf om los te laten en om ruimte te geven en het vraagt van de professionals de invulling van de beschikbare ruimte met individueel ondernemerschap. Maar de potentiële beloning is dan ook voor iedereen heel groot.