+31(0) 6 53 24 78 44 info@denhoed-co.nl
De escalatieladder

De escalatieladder

 

De escalatieladder van Friedrich Glasl geeft de ontwikkeling in een conflict weer. Elke stap op de ladder heeft gevolgen voor het gedrag van mensen, voor hun houding en hun manier van denken.

Houding en gedrag

Op basis van de houding en het gedrag, kan een inschatting worden gemaakt waar de conflicterende partijen staan op de escalatieladder.

Dit kan partijen – of de intermediair – een indicatie geven welke interventie er kan worden ingezet, of geadviseerd, om het conflict de wereld uit te helpen.

Het 3-fasen Model

De escalatieladder van Glasl is het meest gebruikte model om de mate van escalatie te bepalen. Met onderstaand overzicht kunnen partijen zien waar ze staan en welk middel daar het best bij past.

1. De relationele fase

Er is een probleem dat men met elkaar bespreekt. Er wordt niet goed naar elkaar geluisterd, men houdt onvoldoende rekening met de belangen en gevoelens van de ander. Men komt er onderling niet uit, maar wil dat wel. De partijen beslissen vaak gezamenlijk om een derde in te schakelen.

Tijdens de relationele fase, de bovenste drie treden van de ladder, speelt het belang van het herstel en behoud van de (arbeids)relatie nog een grote rol. Mensen streven bij voorkeur naar een win-win. Komt men er in deze fase samen – of met behulp van collega’s – niet uit, dan kan een interventie van een derde afdoende zijn om partijen op een goede manier te ondersteunen bij het oplossen van het probleem.

Het vertrouwelijke karakter van een derde kan bijdragen aan een veilige setting waarin mensen zich vrijer voelen om de onderliggende oorzaak van de problematiek bespreekbaar te maken en naar een oplossing te zoeken.

2. De emotionele fase

De gesprekken en contacten over de kwestie lopen uit de hand. Er wordt op de man af gespeeld, het gaat niet alleen over het probleem maar ook over de onderlinge relatie met de andere partij. Men wil er wel samen uitkomen, maar weet niet hoe. Samen naar een professionele hulpverlener stappen, gebeurt niet.  Een derde, die hierop aandringt, is meestal noodzakelijk om het zetje tot een professionele hulp te geven.

Tijdens de emotionele fase, de middelste drie treden van de ladder, wint de emotie – de angst, boosheid, verdriet, gekrenktheid – het vaak van de redelijkheid en ratio. Standpunten verharden zich, empathie en begrip zijn ver te zoeken. Het is winnen of verliezen.

Dreigend gezichtsverlies speelt vaak een rol. Mensen zijn alleen nog geïnteresseerd in hun eigen belang en niet meer bereid ook rekening te houden met het belang van de ander.

Indien het niet meer haalbaar mocht blijken om de relatie te herstellen en te continueren, dan kan worden onderzocht of het nog wel haalbaar is om de relatie op een fatsoenlijke manier, met wederzijds goedvinden, te verbreken.

Er kan dan ook direct worden doorgepakt, wanneer blijkt dat de relatie niet meer te redden valt. Door in deze fase snel te schakelen kan een juridisch gevecht, met alle nare gevolgen en grote financiële risico’s van dien, meestal nog worden voorkomen. Het draait helaas meestal wel uit op een win-lose situatie.

3. De vechtfase

Men voelt zich zo door de ander dusdanig gekwetst en onrechtvaardig behandeld, dat men de ander pijn wil doen. Want,“Wie niet horen wil, moet maar voelen”. Een ander, een (juridisch) expert, moet maar beslissen.

Tijdens de vechtfase, de onderste drie treden van de ladder, is het oorlog. Advocaten zijn meestal al ingeschakeld en partijen zijn niet meer bereid om met elkaar aan één tafel in gesprek te gaan. De ander moet verliezen, zelfs als dit niet in het eigen belang is. Er is een lose-lose situatie ontstaan voor beide kanten.

Wanneer er nog wel belangen zijn om een gerechtelijke procedure te voorkomen – geen rechtsbijstandverzekering, onvoldoende financiële middelen, geen casus opbouw, groot afbreukrisico, geen vangnet, hoge advocaatkosten – dan kan professionele mediation-hulp een laatste redmiddel zijn, om alsnog zonder procederen tot een oplossing te komen. De mediator pendelt dan op en neer tussen partijen – vaak met advocaten – met als doel tot overeenstemming te komen en de relatie – met wederzijds goedvinden – te beëindigen…

 

NB: een uitgebreide beschrijving van de 9 treden van de  Escalatieladder van Glasl is verkrijgbaar bij Tom Willem via denhoed-co.nl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kern van conflicten

Kern van conflicten

Tegenstrijdige en botsende belangen of een verschil van mening kunnen leiden tot een conflict. Er ontstaat een spanningsveld, een strijd en eindigt soms in ruzie. Het verschil tussen de partijen wordt dan als nagenoeg onoverkomelijk ervaren.

Conflictsituaties

De meeste mensen voelen zich niet prettig in conflictsituaties. Maar conflicten zijn niet alleen maar negatief. Zij kunnen ook leiden tot nieuwe inzichten of een verandering die uiteindelijk heel goed en vruchtbaar blijkt te zijn.

Er zullen regelmatig momenten zijn waarop mensen in een tweestrijd staan over moeilijke, zwaarwegende keuzes die moeten worden gemaakt. Vaak zijn de gevolgen van de beslissing, de effecten en consequenties op lange termijn, nauwelijks te overzien.

Innerlijk conflict

De gevolgen lijken soms zelfs onoverkomelijk, zeker als er sprake is van een innerlijk conflict. Denk bijvoorbeeld aan de adolescent die besluit om eindelijk uit de kast te komen, terwijl dat ingaat tegen de opvattingen van de eigen religieuze overtuiging.

Hoe ga je, als jongvolwassene, om met conflicten met anderen, conflicten die door jouw keuze zijn ontstaan? Hoe vertel je jouw ouders bijvoorbeeld dat je gaat stoppen met de door hen betaalde studie? Hoe vertel je jouw vriend(in) dat je eigenlijk iemand anders leuker vind en daarmee wil gaan samenwonen? Maar ook, hoe vertel je jouw vader dat je moeite hebt met de autoriteit van zijn nieuwe vriendin en haar niet accepteert als jouw nieuwe moeder?

Hoofdmotieven

Er zijn twee hoofdmotieven te noemen die bepalen hoe mensen handelen in conflicten. Je kunt namelijk gedreven worden door:

  • de behoefte aan relaties, de zorg voor anderen en de relaties met anderen;
  • de zorg voor het eigenbelang, assertiviteit; de behoefte aan onafhankelijkheid, eigen keuzes kunnen maken, aan autonomie.

In de puberteit is de behoefte aan relaties overheersend. Geaccepteerd worden, in ieder geval door leeftijdsgenoten, staat centraal. Hoor je er bij of niet?

In de adolescentiefase ontwikkelen en presenteren jongeren zich meer als individu. Hiervoor heeft een jongere een bepaalde mate van assertiviteit nodig, maar wel in de vorm van passend volwassen gedrag. De adolescent die dit (nog) niet kan, zal bij dreigende conflicten:

  • geen verantwoordelijkheden nemen maar proberen het conflict te ontlopen  
  • of doorslaan in pogingen om invloed uit te oefenen, bijvoorbeeld door starheid, dominant of agressief gedrag.

Een jongere die bang is om afgewezen te worden door de vader of de moeder, familie, vrienden of anderen, zal:

  • vooral proberen de bestaande relaties goed te houden
  • of zich terugtrekken en nalaten voor de eigen mening uit te komen.

Dit kan betekenen dat zo’n jongere de kansen om zelf vorm te geven aan zijn / haar leven aan zich voorbij laat gaan.

Conflicten op het werk

Iedereen raakt wel eens verzeild in een conflict op het werk. Beroepen waarin je goed met conflicten om moet kunnen gaan, zijn met name de managers, P&O-adviseurs, en consultants.

Op zich hoeft een conflict geen probleem te zijn, maar je moet er wel mee kunnen omgaan. Voordat je het weet maak je elkaar uit voor van alles en is het oorspronkelijke verschil van mening of inzicht tot een echte, hevige ruzie opgelaaid.

Of… je bewaart de zoete, lieve vrede, maar kun je de ander daarna nooit meer recht in de ogen kijken en je ontwijk hem / haar zoveel mogelijk. Wat nu is wijsheid in zo’n geval?

De kern van een conflict

Een conflict is een situatie waarin twee of meer mensen tegengestelde meningen, wensen of grenzen hebben. Je hebt dus in ieder geval een meningsverschil.

Bij een conflict speelt er echter meer mee dan alleen de inhoud of de kwestie op zich. Een conflict ontstaat als mensen in een meningsverschil niet meer naar elkaar luisteren en niet tot een oplossing kunnen komen. Dat komt omdat gevoelens, emoties en/of botsende persoonlijkheden een rol spelen. Het wordt dan erg lastig om vriendelijk en empathisch te blijven en naar de ander te blijven luisteren. Toch is dat vaak wel de weg naar een oplossing.

Nut conflicten

Hoewel conflicten niet prettig zijn, zijn ze wél ergens goed voor. Je leert je eigen grenzen beter kennen, want een conflict is een signaal dat er een grens is overschreden. Beide partijen laten het achterste van hun tong zien en komen écht voor hun mening en ongenoegens uit. Het uitspreken – uitschreeuwen – van wat je dwars zit kan ontzettend opluchten als het conflict al een tijd in de lucht hing.

Een conflict kan een vernieuwing in een relatie teweegbrengen. Je bezint je weer op je eigen belang en je uitgangspunten, de ander doet dat (hopelijk) ook. Vernieuwing kan in dit geval ook betekenen dat je afscheid van elkaar neemt, als de tegenstellingen of conflictpunten onoplosbaar zijn.

Veel voorkomende conflicten

Mensen zijn verschillend en soms bijten de verschillende karakters elkaar. De Myers-Briggs Type Indicator bijvoorbeeld kan helpen om conflicten te verklaren. De mensen die een J op het eind van hun type-afkorting hebben, houden van een strak planning, terwijl de mensen met een P meer uitstellers zijn, maar wel op tijd klaar kunnen zijn. Ook de Belbin rollen kunnen conflicten verklaren. Een dubbeling van een Voorzitter-rol bijvoorbeeld geeft bijna altijd conflicten. Dat geldt ook voor een Plant en een Afmaker.  De Enneagram beschrijft negen persoonlijkheidstypes. Het is niet verwonderlijk dat verschillende types, met ieder hun eigen drijfveren en behoeftes, soms met elkaar in de clinch komen.

Als je jezelf als mens ontwikkelt, bijvoorbeeld door assertiever en directer te worden, kun je nog wel eens in conflict komen met je omgeving. Immers, als mensen van jou gewend zijn dat jij je altijd aanpast en anderen gerieft, moet je nog wel een strijd leveren als je dat ineens niet meer doet. Dan leer je ook meteen conflicten aangaan, als ultieme test voor jouw assertiviteit.

Als een klant een klacht heeft of ontevreden is over de dienstverlening en bij jou verhaal komt halen, dan zijn mensen vaak al geïrriteerd aan het begin van het gesprek. Als je dan met zo iemand in discussie gaat, barst geheid de bom en heb je zo een serieus conflict te pakken.

Consultants

Veranderingstrajecten brengen altijd conflicten met zich mee. Daarom wordt van een consultant verlangd dat hij / zij goed met conflicten om kan gaan. Ze dienen helder en duidelijk te kunnen  formuleren wat belangrijk is. Als hun inzichten, overwegingen en standpunten namelijk niet goed onder woorden gebracht of visueel gemaakt kunnen worden, dan lopen zij het risico van mis-communicatie en de escalatie van een (sluimerend) conflict.

Consultants dienen zich altijd af te vragen: “wat wil ik bereiken en hoe ga ik tot een oplossing komen?  Wat is mijn relatie, mijn rol en mijn opstelling in deze en hoe kan ik tactvol handelen bij een oprijzend conflict.

 

Conflicten oplossen

Conflicten oplossen

Iedereen heeft of krijgt wel eens te maken met conflicten. Conflicten komen zowel voor op zakelijk of professioneel gebied als op privé terrein.
Besef goed dat het hebben van conflicten helemaal niet ongewoon en zeker niet erg is. Je kunt juist heel veel leren van conflicten, mits deze op de juiste manier worden opgelost. Hierbij kun je handelen op drie manieren. Je kunt

  • je aanpassen aan degene met wie je een conflict hebt en het accepteren
  • jezelf terugtrekken uit het conflict of
  • de situatie veranderen door het conflict samen op te lossen.

Conflicten oplossen

Een manier om conflicten op te lossen wordt verschaft door NLP, door een vijfstappen aanpak aan te geven.

Signaleer het probleem en trek het breder

In de eerste stap gaat het om het herkennen en erkennen van een conflict. Hierbij is het van belang dat je de feiten onder ogen ziet en er niet vanuit gaat dat het probleem vanzelf verdwijnt. Ook is het verstandig het probleem breder trekken. Het heeft namelijk ook invloed op de omgeving, zowel op het werk als in de privé omgeving.

De Drama-driehoek bijvoorbeeld is zo’n vertrouwd en veilig spel. Door het spel te blijven spelen, wordt er iets vermeden. Met oude, vertrouwde technieken houden we namelijk onze bescherming in stand.

De bekende comfort zone is geruststellend. Alles blijft zoals het was, we hoeven niets te veranderen. Beetje lastig wel dat het spel zich steeds blijft herhalen en na afloop altijd weer met dat bekende rotgevoel zitten: “Ergens gaat er iets mis”.

Dat is het gevolg van de bril waardoor je kijkt. Zo miskent het Slachtoffer de eigen oplossingsmogelijkheden. De Redder biedt ongevraagd hulp. Die houdt het Slachtoffer afhankelijk. En verwacht dat het Slachtoffer niet zelf zijn / haar probleem kan oplossen. En de Aanklager denkt zich goed te voelen door de anderen af te wijzen. Alsof die erbuiten staat, daarom staat deze er juist middenin.

Allemaal spelletjes om een niet OK gevoel weg te duwen en de werkelijkheid buiten te sluiten. Maar ondertussen zit iedereen met een rotgevoel.

Kom samen in een neutrale setting

Beide partijen moeten een eerlijke kans krijgen om hun verhaal te doen. Sta hierbij ook open staan voor de visie van de ander. Conflicten oplossen kan alleen wanneer beide partijen daadwerkelijk open staan voor het oplossen van het probleem. Een neutrale setting is hier heel belangrijk, met name om geen last te hebben van invloeden of afleidingen van buitenaf.

Wees helder en duidelijk en zoek naar feiten

Bij conflicten oplossen is het belangrijk dat er niet om het probleem wordt heen gedraaid. Wees helder en duidelijk, maar zoek naar concrete feiten in plaats van subjectieve meningen. Beide partijen moeten vragen stellen om de precieze redenen of achtergrond van het conflict te achterhalen. Benoem hierbij de belangrijkste problemen, zonder opzettelijk te zoeken naar problemen of ergernissen.

Er is lef voor nodig om te dealen met de werkelijkheid. Om het psychologisch spel te voorkomen. En open te zijn over wat je nodig hebt. Kortom: eigen verantwoordelijkheid te nemen.

Het vraagt van het Slachtoffer realistisch te doen, verantwoordelijkheid te nemen voor de eigen gedachten, gevoelens en behoeften. Zich kwetsbaar op stellen én zelf actief zoeken naar oplossingen voor problemen.

Het vraagt van de Redder zich in te houden, op te schuiven naar positief helpend, vooraf duidelijke afspraken maken. Niets meer of minder doen dan afgesproken. Het vraagt van de Aanklager positieve feedback zonder te kwetsen, duidelijkheid over de eigen grenzen.

Bevestig samen het probleem

Voordat overgegaan wordt tot het vinden van mogelijke oplossingen, moeten beide partijen het probleem inzien. Hierbij moeten partijen het eens worden over het belangrijkste probleem – of de belangrijkste problemen – waarvoor een oplossing gezocht moet worden.

Breng oplossingen in kaart en word het eens

Bij het vinden van de juiste oplossing is het belangrijk om je te richten op oplossingen waar beide partijen content mee zijn. Wanneer een partij niet tevreden is over de aangedragen oplossing, kan het conflict nooit echt worden opgelost. Beslis daarna gezamenlijk welke oplossing het beste is voor beide of alle partijen.

Manier van denken

Deze manier van denken en handelen – van conflicten oplossen – geeft inzicht in het ontstaan van conflicten en het omgaan met conflicten. Zo leren de partijen bijvoorbeeld om zich volledig te associeren in de ander.

Oftewel, partijen leren om te denken en te voelen als de ander. Zo kom je als partij ook veel te weten over het eigen gedrag en handelen. Want, hoe kom jij  – als partij – tijdens een conflict over op de ander?

En, waarom reageert de ander in de kwestie vervolgens zo op jou? Waar liggen de gevoeligheden? Waar komen aannames, (voor)oordelen en standpunten vandaan? En dus, waar ontstaan de problemen… ?

Winnaars-driehoek

Coach jezelf uit de Drama-driehoek en stap door naar de Winnaars-driehoek
Dit zijn de stappen:

  • manipuleer anderen niet door ze aan te klagen of te redden
  • laat je niet manipuleren
  • zoek naar opties
  • zoek uit wat je nodig hebt
  • als je iets zelf niet kan, vraag dan om hulp
  • geef en vraag oprechte feedback en waardering
  • stop geen energie in dingen die je als negatief ervaart
  • waardeer jezelf omdat je het spel hebt vermeden

 

 

 

 

Twee wolven

Twee wolven

Twee wolven

De Cherokee legende van de twee wolven vertelt een verhaal over een doorlopend gevecht tussen twee krachten binnenin onszelf. Het is een conflict tussen onze donkere kant (de zwarte wolf) en onze meer verlichte, nobelere kant (de witte wolf). De tweestrijd tussen goed en kwaad, geluk en trots, schuld en nederigheid definieert ons in grote mate.

Innerlijke strijd

Op een avond vertelt een oude wijze Cherokee-indiaan zijn kleinzoon een verhaal over een innerlijke strijd waar we soms als mensen mee geconfronteerd worden.

In het hart van ieder mens wonen twee wolven. De éné wolf is vriendelijk, zachtaardig, geeft vreugde en liefde, doet niemand kwaad, is behulpzaam, empathisch, eerlijk, zorgt voor zijn medemens, …  Terwijl de andere wolf kwaadaardig is, boos, jaloers, bezorgd, verdrietig, hebzuchtig, arrogant, egoïstisch, liegt, heeft wrok, denkt enkel aan zichzelf en zijn ego, …..

De Cherokee-indiaan zwijgt zodat zijn kleinzoon zich een goed beeld kan vormen van de witte en zwarte wolf. Vervolgens zegt de oude man tegen zijn kleinzoon dat beide wolven in ieder van ons leven. Beide wolven zijn aanwezig en willen het voor zeggen hebben in het doen, denken en laten van ieder van ons.

Er volgt weer een stilte en de kleinzoon denkt na en vraagt; welke wolf wint er ? Waarop de oude man antwoordt; de wolf die jij eten geeft. De wolf die jij voedt, zal groeien.  

Aristoteles

Zoals Artistoteles al vertelde: Alles wat je aandacht geeft, groeit.Er bestaat echter nog een tweede verhaal dat misschien wel interessanter is.

Tweede verhaal

In dit verhaal vertelt de oude Cherokee-indiaan zijn kleinzoon dat eigenlijk beide wolven moeten gevoed worden. Dat het niet om kracht gaat, maar om balans. Dat het belangrijk is om beide wolven te voeden omdat we ze allebei nodig hebben. Dat we beide wolven langs het juiste pad leiden en niet één van de twee wolven uithongeren. 

We worden allemaal in het leven geconfronteerd met woede, pijn, verdriet, angsten, jaloezie, … onze emoties schieten soms alle kanten op en daarom is het belangrijk dat we er op een juiste manier mee omgaan. 

Het is belangrijk te aanvaarden dat we als mens uit yin en yang bestaan, we hebben soms de duister nodig om daarna het licht te kunnen omarmen. Door onze schaduw te begrijpen en leren mee om te gaan kunnen we onze schaduw ook onder controle krijgen.

Aandacht geven

De oude man vertelt zijn kleinzoon dat wanneer we de zwarte wolf niet voeden en laten verhongeren deze wolf zich zal verbergen en de witte wolf achtervolgen. De zwarte wolf zal wachten tot hij zijn kans ziet om toe te slaan op het moment dat hij een zwakte ziet bij de witte wolf.

Ook de zwarte wolf beschikt over goede kanten, die de witte wolf niet heeft. Door beide wolven aandacht te geven, zal er ook geen gevecht zijn om je aandacht en kan je de geneugten van beide wolven gebruiken. Op deze manier zal er een innerlijke harmonie ontstaan in jou en leer je omgaan met emoties. 

Emoties

Door te leren luisteren naar je donkere emoties, ga je ze ook beter begrijpen om ze te transformeren in een kracht. Laat je angsten niet verhongeren, maar luister naar wat jouw angst je vertelt. Het is altijd beter om trachten iets te begrijpen dan het weg te duwen. Wanneer je verdriet kan transformeren naar een kracht, kan je in de toekomst je liefde als kracht inzetten en niet meer als emoties. Emoties kunnen ons zo onderuit halen zonder dat we het beseffen. Je leven zal op een positieve manier verbeteren. 

Strijd en vrede

De strijd in jou zal gaan liggen en als er geen strijd meer is, wordt er plaats gemaakt voor harmonie. Vrede hebben is onbetaalbaar, wie vrede heeft, heeft eigenlijk alles. Is er strijd en oorlog in je leven, dan heb je eigenlijk niets. 

Ga op een respectvolle manier om met beide krachten die in jou als mens wonen door ze allebei aandacht en voeding te geven in een juiste verhouding. Niemand wilt pijn, niemand wilt verdriet, doch zonder regen zouden we geen regenboog kunnen zien. Sterker nog, sommige stormen zijn nodig om je leven te zuiveren, om de weg naar iets mooiers te kunnen maken. 

Als de weg in jou vrij is, ben je in staat om te luisteren naar de stemmen van je innerlijk weten om de juiste beslissingen te nemen, om te kiezen wat goed is voor jou. 

Bron:

Debbie Ford, Licht op schaduw

Dante’s kromme

Dante’s kromme

Dante’s kromme geeft het proces en de fasen weer waar een mens, een groep of een organisatie doorheen gaat bij onvermijdelijke en pijnlijke veranderingen.

Menselijke processen

De oude komedies en sagen verhalen al van dergelijke processen. Het meest uitgebreide proces is beschreven in Dante’s Goddelijke Comedie, vandaar ook de naam van deze kromme.

Het waren vooral de psychologen die in de bedrijfskunde de aandacht vroegen voor de diepgaande menselijke processen die zich voordoen bij onafwendbare, onvermijdelijke en onomkeerbare situaties met een grote impact op het gevoelsleven.

Vanuit ervaring met stervensbegeleiding vroeg Kübler-Ross aandacht voor het diepe proces waar mensen in terecht komen als ze bijvoorbeeld te horen krijgen van een dodelijke ziekte en daarmee van een onvermijdbare en permanente verandering in hun leven.

Eigenschappen

Terminale mensen stelden zich minder ontkennend op of doorliepen de fasen beter als zij de volgende drie eigenschappen vertoonden:

  1. Bereidheid om diepgaand over de eigen ervaringen te spreken;
  2. Gelijkwaardigheid. In staat zijn een werkelijke dialoog aan te gaan met anderen, waarin men van beide kanten deel heeft aan wat de ander ‘werkelijk’ ervaart;
  3. Zowel de goede als de slechte kanten van iets kunnen accepteren.

Veranderingen

Elk veranderingsproces, elk teamproces en wellicht elke relatie en diep persoonlijk proces, kent een dergelijke kromme. Ook crisis-, verander-, innovatie- en fusieprocessen in organisaties kunnen vergaand en diep ingrijpen in het werken en leven van mensen. Dante’s kromme geeft aan hoe mensen veranderingen beleven en omgaan met veranderingen.

Veranderingen zorgen ervoor dat:

  • mensen uit hun comfort-zone worden gehaald
  • oude banden worden verbroken
  • werkprocessen diepgaand veranderen
  • jouw maatjes ineens ergens anderswerken
  • er andere procedures gaan gelden
  • het dagelijkse ritme anders wordt
  • de oude kennis en ervaring niet meer toereikend en zelfs niet meer geldig is
  • er nieuwe kennis en ervaring opgedaan moet worden
  • de natuurlijke en vanzelfsprekende aanpakken (cultuur) niet meer geldig zijn…

Weerstand

Bij zo’n proces worden dus veel dingen overhoop gehaald. Dat is ook de oorzaak en reden van de weerstand die optreedt. Het proces kan voor de één trager verlopen en emotioneel diepgaander zijn dan bij de ander.

Het spreekwoord ‘des te dieper de dalen, des te hoger de toppen” gaat hier op. Als je niet door de hele kromme gaat, door de put met het spreekwoordelijke hellevuur wat je zuivert van alle mogelijke on-zin, dan ontwikkel je je ook niet zo snel jouw ware menszijn, jouw zuivere persoonlijkheid. De mensen die werkelijk de bodem van de put durven te raken, komen er doorgaans ook veel beter uit. Daar wordt het niet leuker of aangenamer van, maar het geeft wel aan dat het soms goed is om echt diep te gaan.

De ervaring leert dat…

De ervaring bij Dante’s kromme indiceert dat het, in het proces voor de bodem, niet verstandig is om daar al met mogelijke oplossingen te komen. Men is immers nog bezig met een rouwproces, met gevoelens van verlies en verdriet.

Soms is het – als facilitator – zelfs wijs om juist wat zout in de wonde te strooien. Om de mensen daadwerkelijk en concreet met de wellicht nog niet geheel ervaren, harde realiteit in aanraking te brengen.

 

Mindset en Leiderschap

Mindset en Leiderschap

Iedereen beleeft de wereld anders en niemand ziet het geheel. Elk mens benadrukt een bepaald aspect van het leven. Deze verdeeldheid zit besloten in onze werkwoorden: denken, accepteren, begrijpen, constateren, waarnemen, fantaseren, geloven, voelen, werken, willen, etc.

Vragen

Deze werkwoorden sluiten elkaar vaak uit: denken versus geloven, willen versus accepteren, rekenen versus beredeneren. De tegenstelling tussen de werkwoorden hebben en zijn, zien we in de tegengestelde uitspraken ‘ik heb een verstand’ en ‘wij zijn ons brein’. Laat ik eens beginnen met wat vragen voordat we beginnen met antwoorden.

Stel dat alle werkwoorden behoren tot de essentie van het universum met al z’n activiteiten. Simpelweg omdat we het erover eens zijn dat deze activiteiten bestaan. En stel vervolgens dat er een reden moet zijn waarom deze activiteiten bestaan. Dat klinkt mooi maar er ontstaan nu direct vragen zoals: “Wat is de reden van het lijden?” of “Hoe moeten we dromen begrijpen in relatie tot bewijzen?”.

Antwoorden

Als antwoord op deze vragen zeggen we dat we niet alles kunnen begrijpen en niet het vermogen bezitten om objectief een systeem aan te brengen in onze werkwoorden. Waarnemen heeft evenveel waarde als denken, geloven is net zo krachtig als bewijzen en de gave van fantaseren is even waardevol om tot de essentie te komen als falsificeren.

Alle werkwoorden moeten we daarmee beschouwen als methoden  waarmee we een bepaald aspect van de essentie van het universum beleven. Het werkwoord ‘geloven’ geven we handen en voeten met de methode van de religie, het werkwoord ‘zijn’ is het werkterrein van de spiritualiteit, het ‘denken’ is verbonden met de filosofie en de werkwoorden ‘waarnemen’ en ‘constateren’ vormen het vertrekpunt in de wetenschap.

Essentie onthullen

De religie, de wetenschap, de filosofie en spiritualiteit zijn methoden die de essentie onthullen en omdat ze vanuit verschillende invalshoeken de essentie benaderen, kunnen ze ook naast elkaar bestaan zonder dat ze elkaar uitsluiten. Elke methode heeft haar kracht maar ook haar beperkingen en bij elkaar beschouwen we ze als wegwijzers voor de essentie.

Als we een aantal waarheidsperspectieven bekijken, dan valt het volgende op. Elk mens heeft wel een favoriete methode en sommige mensen zijn er heilig van overtuigd dat hun methode de enige ware en enige juiste is. Zulke voorkeuren zien we ook door de tijd in samenlevingen.

Eeuwenlang bezat de Kerk het monopoly op Gods woord. In het klassieke Griekenland bepaalden de filosofische scholen de moraal en tegenwoordig hechten veel mensen waarde aan de wetenschap en het principe van keuzevrijheid alhoewel de verhalen, mythen en  sagen een comeback maken met de complottheorieën.

We agree to disagree

Grosso modo behouden alle methoden hun waarde met als gevolg dat een wereldwijd conclaaf niet verder zal komen dan een uitwisseling van meningsverschillen. De slotverklaring zal klinken als: “We agree to disagree”.

Maar waarom zijn we het niet met elkaar eens terwijl we eigenlijk allemaal naar hetzelfde kijken? We leven allemaal op aarde, we bestaan allemaal uit dezelfde moleculen, we hebben allemaal dromen, gevoelens, gedachten, fantasieën, verlangens en … we gaan allemaal dood.

En toch beleven we de wereld verschillend. De één zal, staande aan het strand en hoge golven waarnemend, bedenken dat hij geen echt goede zwemmer is en besluiten: “ik ga nu niet zwemmen, het is mij te gevaarlijk”. Terwijl de fervente surfer in de hoogste staat van opwinding op zijn board de zee induikt om op de grootste golven te gaan surfen…

Iedereen beleeft anders

We zijn in wezen allemaal hetzelfde, maar we zien en ervaren de wereld verschillend. Op de één of andere manier verdeelt ons dat ook. Dat doet denken aan de parabel van ‘De blinde mannen en de olifant’.

De moraal is dat we slechts een gedeelte van de werkelijkheid ervaren en dat onze methoden ons verblinden voor het grote plaatje. Maar als we onderkennen dat elke methode ons beperkt en als we onszelf de ruimte geven om de wereld vanuit andere, verschillende perspectieven te bekijken, dan zien we de stukjes van een samenhangend geheel.